Czy pamiętacie Włodzimierza Pressa?

Wiele telewidzek śledzących losy czterech przystojnych członków załogi Rudego 102 nie rozumiało zapatrzenia Lidki w Janka, który nie miał jeszcze wówczas wiele wspólnego z męskim Januszem Gajosem, w którego przepoczwarzył się po latach. Większość dziewczyn kochała się właśnie w Grigoriju. Ponieważ był wrażliwy, przystojny, miał piękne oczy, wąsik amanta i bardzo fajną czarną skórzaną kurtkę. A poza tym potrafił wbić gwóźdź w drzewo za pomocą 4-tonowego narzędzia gąsienicowego, co sugerowało, że z takim wyczuciem umie robić również inne rzeczy.

Jest jedynym z pancernych, który nie zrobił wielkiej kariery filmowej. Grał w warszawskich teatrach, między innymi "Kwadrat", "Narodowym" i "Studio", i skupił się na dubbingu. Podkładał głosy blisko 140 postaci w filmach rysunkowych i fabularnych. Głos Włodzimierza Pressa był głosem Kermita w "Ulicy Sezamkowej", kota Sylwestra i Smerfa Łasucha. W cyklu filmów o Harrym Potterze podkładał głos Petera Pettigrewa, animaga potrafiącego zamieniać się w szczura.

W filmach aktor grywał tylko epizodyczne role. Był np. Żydem w "Korczaku" i szewcem Szymonem Szindlerem w "Bożej podszewce". Zagrał w sumie w około 30 filmach i serialach.

Dzisiaj Włodzimierz Press ma 71 lat. Mimo łysiny i okularów ludzie nadal rozpoznają w nim smagłego i obdarzonego bujną czupryną Grigorija Saakaszwilego z "Czterech pancernych...". Ma dwoje dzieci. 42-letni syn Grzegorz jest świetnym fotoreporterem, absolwentem paryskiego wydziału fotografii i sztuki wideo, zdobywcą prestiżowych nagród w konkursach fotografii prasowej (m.in. II nagroda w kategorii "Życie codzienne" w Grand Press Photo 2007, I nagroda w kategorii "Przyroda" w Grand Press Photo 2008). Grzegorz urodził się w czasach kręcenia "Pancernych...", ale imię nosi nie po Grigoriju, tylko po dziadku. Córka aktora mieszka we Francji, dokąd rodzina Włodzimierza Pressa wyemigrowała na dłużej w stanie wojennym.