"Daleko od szosy" to więcej niż kultowy serial. Ten scenariusz napisało samo życie! Niewielu wiem, kim jest prawdziwy Leszek

Chociaż od premiery telewizyjnej produkcji minęło już niemal pół wieku, wciąż zajmuje ona w sercach wielu widzów szczególne miejsce. Serial już krótko po swojej premierze zyskał status kultowego, być może dlatego, że w losach jego bohaterów wielu Polaków mogło dostrzec namiastkę siebie. W 1976 r. miliony trzymały kciuki za Leszka Góreckiego (Krzysztof Stroiński), skromnego chłopaka ze wsi zafascynowanego motoryzacją, który marzył o lepszym życiu.

W pogoni za marzeniami

Zamiast pracować na rodzinnym gospodarstwie, Leszek woli szukać szczęścia na Górnym Śląsku, zostawiając zakochaną w nim bez wzajemności Bronkę (Sławomira Łozińska). Prawdziwym przełomem okaże się jednak dopiero poznanie uroczej studentki biologii, Ani (Irena Szewczyk-Kowalewska). Między młodymi szybko nawiążę się nić porozumienia, a nowa znajoma swoją wiarą w Leszka zmobilizuje go, by rozpoczął naukę w szkole wieczorowej. Coraz bardziej zakochanym w sobie młodym niewielu jednak będzie wróżyć szczęśliwą przyszłość, dostrzegając w ich relacji jedynie niebezpieczny mezalians. Parę czeka więc niełatwa walka o szczęście i marzenia.

Z życia wzięte

Nie bez przyczyny historia młodego marzyciela z prowincji tak poruszyła polskich widzów. Serial znakomicie oddaje realia lat 70. i bolączki wielu wchodzących wówczas w dorosłość młodych ludzi, przede wszystkim dlatego, że jego twórców zainspirowało samo życie.

„Dalko od szosy” to dość wierne odwzorowanie losów Leszka Uchańskiego, które zafascynowały reżysera i scenarzystę produkcji, Zbigniewa Chmielewskiego.

W czasach, gdy mężczyzna uczęszczał do technikum wieczorowego, jego szkolne wypracowanie pt. „Moja droga do szkoły”, w którym opisał własne doświadczenia, trafiło do książki, ta zaś niezwykle poruszyła Chmielewskiego. To właśnie Uchański i jego żona Anna stali się pierwowzorami serialowej pary, a ich losy przeniesione zostały na srebrny ekran niezwykle wiernie. – Powiedziałbym, że 90 proc. tego, co widzowie zobaczyli, jest szczerą prawdą, jeden do jednego – przyznał sam Uchański po latach. Miał zresztą okazję osobiście spotkać się z wcielającym się w jego postać Krzysztofem Stroińskim, a znajomość obu panów przetrwała wiele lat.

Druga strona medalu

Niestety sam Stroiński wspomina swój udział w „Daleko od szosy” z mieszanymi uczuciami. – Bardzo wiele osób ostrzegało mnie, że taka rola zbyt wiąże aktora z określoną postacią, że odcina go od innych propozycji – wyzwał później. Przestrogi okazały się słuszne, sukces serialu sprawił bowiem, że przez długie lata Stroiński zbyt silnie był utożsamiany z Leszkiem Góreckim, co pozbawiało go szans na realizowanie się w innych projektach.

I choć od tamtej pory aktor stworzył jeszcze wiele znakomitych kreacji zarówno na małym, jak i dużym ekranie, sukcesu roli Leszka Góreckiego nie udało mu się już powtórzyć.

Zupełnie inaczej potoczyły się za to losy serialowej Ani. Irena Szewczyk-Kowalewska okazała się mieć ze swoją bohaterką wiele wspólnego. Mimo ogromnej popularności zyskanej dzięki serialowi, nie związała się ona na dłużej z aktorstwem. Ostatni raz pojawiła się na ekranie w 1979 r., ograniczając się odtąd do występów w teatrze. W końcu jednak poświęciła się, tak jak grana przez w nią w „Daleko od szosy” postać, pracy naukowej, przez wiele lat wykładając pedagogikę na Uniwersytecie Łódzkim.

Emisja w TV:

"Daleko od szosy", sob., godz. 12.30 w TVP 2