Groby legend polskiego sportu. Straszne choroby i potworne wypadki. (Nie)zapomniani WIDEO

2021-03-05 18:40

Przynosili nam chwałę na arenach sportowych. Zdobywali medale olimpijskie, byli mistrzami świata, czy Europy. W nowym odcinku programu "(Nie)zapomniani. Cmentarne historie" zobaczycie groby legend polskiej lekkiejatletyki, rajdów samochodowych czy koszykówki. Wielu polskich sportowców ginęło w młodym wieku w strasznych wypadkach. Innych zabierały okrutne choroby.

Wypadek Otylii Jędrzejczak, Agata Mróz-Olszewska i Adam Wójcik

i

Autor: mat. własny Niezapomniani. Cmentarne historie. Groby znanych polskich sportowców cz. 1
Groby legend polskiego sportu. Straszne choroby i potworne wypadki. Niezapomniani

Bronisław Malinowski (1951-1981) - biegacz specjalizujący się w biegu na 3000 metrów z przeszkodami. Wicemistrz olimpijski w Montrealu w 1976 roku i złoty medalista olimpijski z Mostwy. Do dziś jego rekord 8:09,11 z Igrzysk w 76 roku jest Rekordem Polski.W swoim dorobku Malinowski miał także dwa tytuły Mistrza Europy. Lekkoatleta zginął na moście w Grudziądzu 27 września 1981 roku, czyli rok po swoim największym sukcesie sportowym. Około godziny 20:20 prowadzony przez niego samochód Audi 80 został uderzony przez nadjeżdżający z naprzeciwka samochód ciężarowy marki KAMAZ Chwilę wcześniej ominął podążający w tym samym kierunku autobus PKS, który się zatrzymał przed barierką sygnalizującą zwężenie jezdni. Został pochowany na cmentarzu św. Mikołaja w Grudziądzu. Jego brat Robert w latach 2006-2018 był prezydentem Grudziądza.

Marian Bublewicz (1950-1993) - polski kierowca rajdowy, wielokrotny mistrz Polski i wicemistrz Europy z 1992 roku. Zmarł w szpitalu w Lądku-Zdroju, na skutek ran odniesionych w wypadku podczas Zimowego Rajdu Dolnośląskiego, na odcinka specjalnym Orłowiec – Złoty Stok, 20 lutego 1993 roku jego samochód, wypożyczony Ford Sierra Cosworth 4×4, wypadł z zakrętu i uderzył w drzewo lewą stroną na wysokości przednich drzwi. Bublewicz po wypadku był przytomny, jednak pomoc nadeszła za późno Pochowany na cmentarzu w Olsztynie przy ul. Poprzecznej. Jego córka Beata Bublewicz była posłanką V, VI i VII kadencji Sejmu z ramienia Platformy Obywatelskiej.

Janusz Kulig (1969-2004) - kierowca rajdowy, trzykrotny mistrz Polski i wicemistrz Europy z 2002 roku. Zginął na przejeździe kolejowym w Rzezawie z powodu zderzenia jego Fiata Stilo z nadjeżdżającym pociągiem pospiesznym "Ślązak". Dróżniczka Michalinę K., która nie opuściła szlabanu została skazana na karę dwóch lat pozbawienia wolności w zawieszeniu na trzy lata. Janusz Kulig pozostawił żonę i dwie córki. Został pochowany na cmentarzu parafialnym w Łapanowie.

Straszna śmierć Gołasia. Znani sportowcy, którzy zginęli za granicą. Oto ich groby (Nie)zapomniani WIDEO

Waldemar Malak (1970-1992) - sztangista, który podczas Igrzysk Olimpijskich w Barcelonie 1992 zdobył brązowy medal w wadze ciężkiej (do 100 kg) z wynikiem 400 kg (rwanie 185 kg, podrzut 215 kg). Zawodnik Lechii Gdańsk był także wicemistrzem Europy. Zginął w wypadku samochodowym. Pochowany na Cmentarzu Łostowickim w Gdańsku.

Tadeusz Ślusarski (1950-1998) i Władysław Komar (1940-1998) - mistrzowie olimpiscy, którzy zginęli w wypadku samochodowym wracając z biegu o Bursztynowy Puchar Międzyzdrojów. pomiędzy Przybiernowem a Brzozowem, w powiecie goleniowskim. Trzecią ofiarą wypadku był prowadzący drugi samochód Jarosław Marzec (1963-1998), reprezentant Polski w biegu na 400 m. Władysław Komar był mistrzem olimpijskim z Monachium w pnięciu kulą z 1972 roku. Miał także dwa brązowe medale ME. Po zakończeniu kariery grywał w filmach - m.in. Piraci Romana Polańskiego i Kiler Juliusza Machulskiego. Występował także w kabarecie razem z pięściarzem Leszkiem Błażyńskim. Związał się także z polityką i był działaczem Polskiej Partii Przyjaciół Piwa oraz Samoobrony. Pierwszą żoną Komara była Małgorzata Spychalska (ur. 1942), córka komunistycznego marszałka Polski Mariana Spychalskiego (1906-1980). Jego syn Mikołaj Komar (ur. 1977) jest fotografem i redaktorem naczelnym jednego z pism. Tadeusz Ślusarski zdobył natomiast złoty medal olimpijski w Montrealu (1976) i srebro w Moskwie (1980) za rewelacyjnym Władysławem Kozakiewiczem. Po zakończeniu kariery uczył wf-u w liceum w Otwocku. Komar i Ślusarski pochowani są we wspólnym grobie w Alei Zasłużonych na Powązkach Wojskowych w Warszawie. W grobie pochowane są także żony sportowców. Ojciec Władysława Komara także Włądysław (1910-1944) był sportowcem - lekkoatletą reprezentantem Litwy i ziemianinem. W czasie II wojny światowej był żołnieżem ZWZ. Zginął w czerwcu 1944 roku, zamordowany przez litewskich nacjonalistów w drodze powrotnej do Wilna, którzy wzięłi go omyłkowo za Aleksandra Krzyżanowskiego „Wilka” (1895-1951), komendant Okręgu Wileńskiego Armii Krajowej. Pochowany na wileńskim cmentarzu na Rossie w kaplicy Żylińskich. Komarowie mieli spory majątek, m.in. pałac w Rogówku. Wanda Komar z Jasieńskich (1910-1988) pchała kulą. Z powodów finansowych na pewien czas oddała syna i córkę Marię Beatę (1936-2009) do domu dziecka. Jej drugim mężem był Zygmunt Wojszyn-Żyliński (1975-1978), Została pochowana na Starych Powązkach w Warszawie.

Szymon Jędrzejczak (1986-2005) - pływak, reprezentant Polski juniorów, młodszy brat Otylii Jędrzejczak. Zginął 1 października 2005 w wypadku samochodowym spowodowanym przez jego siostrę w Miączynie koło Płońska. Został pochowany na cmentarzu w Kłóbce pod Włocławkiem. Otylia Jędrzejczak za spowodowanie nieumyślnego wypadku ze skutkiem śmiertelnym Jędrzejczak została skazana na dziewięć miesięcy ograniczenia wolności i prac na cele społeczne w wymiarze 30 godzin miesięcznie.

Tragiczna śmierć żużlowców. Samobójstwa, wypadki, zabójstwo. (Nie)zapomniani WIDEO

Leszek Błażyński (1949-1992) - Mistrz Europy w wadze muszej w boksie, podwójny brązowy medalista olimpijski (1972 Monachium i 1976 Montreal). Po zakończeniu kariery razem w Władysławem Komarem występował w kabarecie i był wokalistą jazzowym. 6 sierpnia 1992 w Katowicach popełnił samobójstwo. Przyczyną była ciężka depresja po niedawnej śmierci żony. Został pochowany na Centralnym Cmentarzu Komunalnym w Katowicach. W 1995 roku Maciej Pieprzyca nakręcił o nim film dokumentalny "Przez nokaut".

Ewa Larysa Krause (1975-1997) - judoczka, mistrzyni Europy z Gdańska 1994, na Igrzyskach Olimpijskich w Atlancie w 1996 roku przegrała walkę o brązowy medal. Zginęła w wypadku samochodowym w Siedlcu Dużym pod Częstochową w drodze na zgrupowanie kadry w Zakopanem. Pochowana na Cmentarzu Komunalnym w Koszalinie.

Witold Smętek (1910-1983) - urodził się jako Zofia Smętek, w 1937 dokonał korekty płci po tym jak odkryto u niego interpłciowość. Operacji tranzycji płci dokonał w szpitalu Dzieciątka Jezus w Warszawie. 21 września 1937 r. Sąd Okręgowy w Kaliszu zatwierdził zmianę jego danych osobowych. We wrześniu 1939 roku w kościele na Saskiej Kępie Smętek poślubił warszawiankę Janinę Rusinowską, z którą doczekał się trojga dzieci. W czasie okupacji był aresztowany i osadzony na Pawiaku. Po wojnie ukończył studia historyczne na Uniwersytecie Warszawskim. Był nauczycielem historii w jednej z warszawskich podstawówek. W 1973 roku ponownie się ożenił. Zmarł w 1983 roku i został pochowany na cmentarzu prawosławnym na Woli. Jako kobieta uprawiała wiele dyscyplin sportu - m.in. piłkę ręczną, czy tenis stołowy (tytuł mistrzyni Polski). Uprawiała także biegi i rzut oszczepem. gdzie zdobyła tytuł mistrzyni Polski.

Agata Mróz-Olszewska (1982-2008) - siatkarka grająca na pozycji środkowej, zdobywczyni z tzw. Złotkami dwóch złotych medali ME (2003, 2005). Miała 191 cm wzrostu. W 2005 roku pozowała do magazynu CKM.Mimo ciężkiej choroby - białaczki, postanowiła urodzić córeczkę Lilianę, która była wcześniakiem. Dziewczynaka przyszła na świat 4 kwietnia 2008 roku. 22 maja siatkarka przeszła zabieg przeszczepienia szpiku kostnego w Klinice Transplantacji Szpiku, Onkologii i Hematologii Dziecięcej Akademii Medycznej we Wrocławiu. Dwa tygodnie po przeszczepie zmarła w wyniku posocznicy i związanego z nią wstrząsu septycznego. Jej córeczka skończyła wówczas 2 miesiące. Agata Mróz-Olszewska została pochowana 9 czerwca 2008 w 1. rocznicę ślubu na cmentarzu w Tarnowie-Krzyżu. W 2012 roku powstał film o siatkarce pt. "Nad życie". W Agatę wcieliła się Olga Bołądź, aktorka mająca 171 cm wzrostu.

Andrzej Grubba (1958-2005) - najlepszy polski tenisista stołowy. Trzykrotny brązowy medalista MŚ (drużynowo i w deblu). Mistrz Europy w grze mieszanej z 1982 roku z Holenderką Bettiną Vriesekoop oraz 11-krotny medalista ME. Najlepszy sportowiec Polski 1984 roku. Występował głównie w parze z Leszkiem Kucharskim. 4 października 2004 roku dowiedział się, że ma raka płuc. Zmarł 21 lipca 2005 roku w Sopocie i został pochowany na tamtejszym cmentarzu komunalnym. Co ciekawe, mimo że był leworęczny rakietkę trzymał w prawej ręce.

Adam Wójcik (1970-2017) - koszykarz grający na pozycji silnego skrzydłowego. Jeden z najlepszych polskich zawodników wszech czasów. Reprezentant Polski, na ME z kadrą zajął dwukrotnie 7. miejsce (1997, 2007). 8 razy zdobywał tytuł MP. Ikona Śląska Wrocław. Występował także w Mazowszance Pruszków czy Prokomie Trefl Sopot. Miał 208 cm wzrostu. Zawodowo koszykówkę uprawiał przez 25 lat. Jego dwaj synowie bliźniacy - Jan i Szymon (ur.1999), także są koszykarzami. Wystąpił w filmie 6 dni strusia oraz serialach Rodzinka.pl i Do dzwonka Cafe. Zmarł w 2017 roku na białaczkę i został pochowany na cmentarzu Grabiszyńskim we Wrocławiu.

Marek Sobczyński (1963-1998) - koszykarz grający na pozycji rzucającego obrońcy. Reprezentant Polski, Mistrz Polski z Mazowszanką Pruszków w 1995 roku. Reprezentował takie kluby jak Legia i Polonia Warszawa, Wisła Kraków czy Unia Tarnów. Zginął w wypadku samochodowym w drodze na trening Unii Tarnów, który to trening został odwołany. Pochowany na Cmentarzu Wilanowskim w Warszawie.

Barbara Janiszewska-Sobotta (1936-2000) z domu Lerczak - sprinterka, brązzowa medalistka olimpijska z Rzymu (1960) w sztafecie 4x100m. Mistrzyni Europy na 200 m ze Sztokholmu (1958) i mistrzyni Europy w sztafecie 4x100 m z Belgradu (1962). Była żoną olimpijczyków Zbigniewa Janiszewskiego i Piotra Sobotty. Matka aktora Łukasza Nowickiego. Zagrała w filmie Andrzeja Kondratiuka "Dziura w ziemi". Została pochowana na Cmentarzu Junikowo w Poznaniu.

Teresa (1937-2006) i Olgierd Ciepły (1936-2007) - pochowani są na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Bydgoszczy. Byli znanymi polskimi lekkoatletami. Olgierd byl młociarzem a jego żona sprinterką specjalizującą się w biegu na 80m przez płotki. Na tym dystansie zdobyła srebrny medal w Tokio (1964). Największy sukces odniosła na tych samych Igrzyskach w sztafecie 4 x 100 metrów. Biegła raze z Ewą Kłobukowską, Ireną Szewińską i Haliną Górecką. W tej konkurencji sięgnęła także cztery lata wcześniej po brązowy medal w Rzymie (1960). Na Igrzyskach w Tokio po medal sięgnęła także męska sztafeta 4x100 metrów w składzie Marian Dudzik, Marian Foik, Wiesław Maniak i Andrzej Zieliński. Nie żyją już Foik i Maniak. Marian Foik (1933-2005) oprócz srebra olimpijskiego zdobywał także srebrne medale na ME w Belgradzie (1962). Krążki zdobył w sztafecie oraz na 200 m. Nazywany był biała błyskawicą. Jego rekord na 100 m to 10,2s a na 200m 20,6s. Pochowany jest na Cm. Bródnowskim w Warszawie. Wiesław Maniak (1938-1982) pochowany jest natomiast na Cm. Wawrzyszewskim w Warszawie. Był najszybszym polskim sprinterem do czasów Mariana Woronina. Jego rekord 10,1 s na 100 metrów z 1964 roku przetrwał niemal 20 lat. Należał do najszybszych Europejczyków. Zdobył także złoty medal ME w 1966 roku. Maniak zmarł niespodziewanie na guza mózgu w Kurczatowie w Związku Radzieckim w wieku 44 lat, gdzie pracował w biurze.

Leszek Leon Birholz (1904-1968) - brązowy medalista olimpijski w wioślarstwie z 1928 roku z Amstrerdamu (czwórka ze sternikiem)Z zawodu był bankowcem, walczył w kampanii wrześniowej. Po rozwodzie z żoną Eleonorą wstąpił do zakonu sercanów białych, gdzie spędził ostatnie lata życia. Zmarł na skutek obrażeń spowodowanych wypadkiem na motocyklu. Pochowany na cmentarzu w Starym Wielisławiu.

Elżbieta Krzesińska (1934-2015) z domu Duńska ps. Złota Ela. Podczas debiutu olimpijskiego w Helsinkach, w 1952 r., mimo znakomitego skoku, sędziowie sklasyfikowali ją dopiero na 12. miejscu. Przyczyną degradacji polskiej zawodniczki był jej długi warkocz, który przy lądowaniu i dotknięciu piasku, skrócił jej wynik o ok. 60 cm. gdyby nie ten ślad Polka zajęłaby 2 miejsce. Cztery lata później nie miała już sobie równych. Zdobyła złoty medal olimpijski w Melbourne wynikiem 6,35 m, który był wyrównaniem jej własnego rekordu świata. Krzesińska z powodzeniem startowała także na Mistrzostwach Europy (medal srebrny i brązowy). Drugą jej konkurencją było 80 m przez płotki. Pani Elżbieta z zawodu była stomatologiem. Ten zawód wykonywała po zakończeniu kariery. Przed stanem wojennym wyemigrowała z mężem Andrzejem Krzesińskim (ur. 1927), trenerem m.in. Tadeusza Ślusarskiego, do Wielkiej Brytanii. Małżonkowie do Polski wrócili w 2000 roku. Krzesińska zmarła w 2015 roku po długiej chorobie i została pochowana na Powązkach Wojskowych w Warszawie.

Zdzisław Krzyszkowiak (1929-2003) - biegacz długodystansowy specjalizujący się w konkurencji 3000 m z przeszkodami.Mistrz olimpijski z Rzymu (1960), mistrz Europy na 5000 i 10 000 metrów ze Sztokholmu (1958), rekordzista świata - (8:31,4) w meczu Polska - ZSRR (1960) oraz rok później 8:30,4. Najlepszy wynik globu odebrał innemu Polakowi - Jerzemu Chromikowi (1931-1987) - pochowany na cm. parafialnym św. Józefa w Zabrzu. W dzieciństwie chorował na krzywicę i przestała nawet na jakiś czas chodzić. Na Igrzyskach Olimpijskich w Melbourne w 1956 nie wystartował na 3000 m z przeszkodami z powodu kontuzji - pogryzienie przez psa w wiosce olimpijskiej. Pochowany na Powązkach Wojskowych w Warszawie. Jego trenerem był Jan Mulak (1914-2005), twórca polskiego „Wunderteamu” lekkoatletycznego, działacz PPS, powstaniec warszawski, który także pochowany jest na Powązkach Wojskowych.

Irena Kirszenstein-Szewińska (1946-2018) - nasza najlepsza sportsmenka i jedna z najlepszych lekkoatletek świata urodziłą się w Leningradzie- - dzisiejszy St. Petersburg, gdzie w czasie wojny znaleźli się jej rodzice. Ojciec Jakub Gustaw Kirszenstein (1919−2002) miał korzenie żydowskie. Zdobyła siedem medali olimpijskich w tym trzy złote. Krążki zdobywała aż w pięciu konkurencjach - skoku w dal, biegu na 100, 200 i 400 metrów oraz sztafecie 4x100m. Złote medale przywiozła z Igrzysk w Tokio (1964), Meksyku (1968) i Montrealu (1976). Ponadto była pięciokrotną ME i dwukrotną ME w hali. Czterokrotnie zdobyła tytuł najlepszego sportowca Polski. Należały do niej trzy rekordy świata - 4x100m w Tokio (1964) - 43,69s, na 200m w Meksyku (1968) - 22,58 i na 400m w Montrealu - 49,28s., który do tej pory jest rekordem Polski. Po zakończeniu kariery długoletnia działaczka MKOl. Z mężem Sławomirem (ur.1941), byłym biegaczem na 400 metrów, miała synów Andrzeja (ur.1970), byłego siatkarza i senatora i posła PO oraz Jarosława (ur. 1981), który jest informatykiem. Zmarła po długiej chorobie i została pochowana w Alei zasłużonych na Powązkach Wojskowych w Warszawie.

Janusz Sidło (1933-1993) ps. Łokietek, Gruby - tak naprawdę ten najlepszy polski oszczepnik w historii Polski miał na imię Reinhold.Był dwukrotnym mistrzem Europy i srebrnym medalistą olimpijskim w rzucie oszczepem z Melbourne 1956. Uznawany za jednego z najlepszych lekkoatletów w pierwszych 20 latach od zakończenia II wojny światowej. Wygrał dwukrotnie plebiscyt na najlepszego sportowca Polski. Pierwszy Europejczyk, który rzucił ponad 80 metrów (80,15m w 2 października 1953 roku w Jenie). Pobił wówczas 17-letni rekord Eugeniusza Lokajskiego, słynnego fotografa Powstania Warszawskiego. Przed startem na australijskich igrzyskach pobił rekord świata, w czerwcu w Mediolanie uzyskał 83,66m. W Melbourne do srebrnego medalu wystarczył mu wynik 79,98 m. Swój najlepszy wynik 86,22, uzyskał pod koniec kariery w 1970 roku. Jego rekordy polski przetrwały po 6 lat. Sidło był żonaty z Ewą Chodorowską, z którą miał córkę Romę. Jego trenerem był Zygmunt Szelest (1911-1990). Janusz Sidło pochowany jest na Powązkach Wojskowych w Warszawie. Nieopodal spoczywa także Szelest.

Maria Kwaśniewska-Maleszewska (1913-2007) brała udział w obronie Warszawy za co otrzymała Krzyż Walecznych. W czasie okupacji była w ruchu oporu w swoim domu w podwarszawskiej Podkowie Leśnej ukrywała Żydów. Uwalniała także więźniów z obozu przejściowego w Pruszkowie w 1944 roku. Wszystko za sprawą zdjęcia z Adolfem Hitlerem, które otwierało jej bramy, a strażnicy nie pytali jej nawet kim jest. Fotografia została wykonana po zdobyciu przez Kwaśniewską brązowego medalu olimpijskiego w rzucie oszczepem podczas Igrzysk Olimpijskich w Berlinie 1936. Hitler gratulował wówczas "małej Polce“, co nie spodobało się naszej oszczepniczce. - Wcale nie czuję się mniejsza od pana - odpowiedziała mu bez wahania. Niemiecka prasa, chcąc wybrnąć z kłopotliwej dla Führera sytuacji, podała później, że Hitler gratulował „małej Polsce“. Maria Kwaśniewska-Maleszewska była także mistrzynią Polski w hazenie i koszykówce. Uprawiała także siatkówkę.Trzykrotnie zamężna. Wszystkich swoich mężów przeżyła o wiele lat. Ostatni, Władysław Maleszewski (1921-1983), koszykarz i trener reprezentacji Polski, syn przedwojennego prezydenta Wilna Wiktora Maleszewskiego (1883-1941), zmarł w 1983 roku. Lekkoatletka pochowana jest razem z mężem na Starych Powązkach w Warszawie.

Player otwiera się w nowej karcie przeglądarki