Karol Kurpiński (1785-1857) - autor Warszawianki, Bóg się rodzi, Mazur Chłopickiego, Marsz obozowy (pieśni powstania listopadowego). Syn organisty parafialnego Marcina Kurpińskiego. Mając 12 lat, został organistą w kościele w Sarnowie koło Rawicza, gdzie jego wuj, ks. Karol Wański, był proboszczem. Trzy lata później za wstawiennictwem swego drugiego wuja, wiolonczelisty Rocha Wańskiego, został zatrudniony jako drugi skrzypek w orkiestrze na dworze Feliksa Polanowskiego, starosty stęgwilskiego w Moszkowie. W 1810 roku dzięki rekomendacji Józefa Elsnera i warszawskiego śpiewaka Jana Nepomucena Szczurowskiego, został przyjęty na drugiego dyrygenta orkiestry Teatru Narodowego. Funkcję tę pełnił przez 30 lat. W 1815 ożenił się z o połowę młodszą, piętnastoletnią Zofią z Brzowskich (1800-1879), późniejszą aktorką Teatru Rozmaitości i śpiewaczką Opery w Warszawie. Zmarł w osamotnieniu. Pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.
Jan Stefani (1746-1829) - czeski kompozytor i skrzypek, dyrygent Opery Narodowej w Warszawie. Zatrudniony przez króla Stanisława Augusta Poniatowskiego na posadę koncertmistrza Teatru Narodowego w Warszawie. Do śmierci był także kapelmistrzem katedry św. Jana w Warszawie. Spoczywa na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie. Jego żoną była Fryderyka de Monter. Mieli przynajmniej sześcioro dzieci: synowie Kazimierz Stefani (1791-1811) i Jan Franciszek Stefani (1797-1826) byli skrzypkami w orkiestrze operowej. córka Eleonora Stefani (1802-1831) była śpiewaczką operową, a Józef Andrzej Stefani (1800-1876) – dyrygentem i kompozytorem. Najbardziej znany jego utwór to "Cud mniemany, czyli Krakowiacy i Górale" (1794) – wodewil do libretta Wojciecha Bogusławskiego (1757-1829) - Stare Powązki.
Konkurs chopinowski. Tragiczny los polskich pianistów. Samobójstwo, wypadek, zagłada. Niezapomniani
Feliks Nowowiejski (1877-1946) - kompozytor późnoromantyczny, dyrygent, pedagog, organista-wirtuoz, organizator życia muzycznego, szambelan papieski. Był piątym z 11. dzieci krawca Franciszka (Franz Adam) i jego drugiej żony Katarzyny (Katharina z domu Falk). Od roku 1893 przebywał w Olsztynie i podjął tam pracę w pruskiej orkiestrze 2. pułku grenadierów, gdzie grał jako wiolonczelista i waltornista. Utwory: Rota (1910) do słów wiersza Marii Konopnickiej, Pod sztandarem pokoju (melodia wojskowa Marsz Wojska Polskiego w okresie II RP), Legenda Bałtyku. Pochowany został na tzw. Skałce Poznańskiej, w Krypcie Zasłużonych kościoła św. Wojciecha.
Henryk Melcer-Szczawiński (1869-1928) - kompozytor neoromantyczny, pianista, dyrygent i pedagog muzyczny, dyrektor Filharmonii Warszawskiej i Konserwatorium Muzycznego w Warszawie; ojciec powieściopisarki Wandy Melcer (1896-1972) - Powązki Wojskowe, której mężem był słynny polski atleta Teodor Sztekker (1897-1934), który był także zawodowym zapaśnikiem walczącym w USA. Miał na koncie także tytuły Mistrza Europy i Mistrza Świata zawodowców. Melcer-Szczawiński był także dziadkiem Zuzanny Stromenger (1925-2011) - polskiej biolog i zoolog, obrończyni praw zwierząt. Walczyła w w powstaniu warszawskim jako łączniczka AK w batalionie „Zaremba”–”Piorun” grupy sapersko-techniczna kpt. Michała Bucza „Mechanika".Skomponował pieśń wojskowa Marsz Generalski - oficjalny marsz defiladowy Sił Zbrojnych RP i Policji Polskiej, a także innych służb mundurowych. Został skomponowany w 1919 r. jako "Marsz dla generałów" - zatwierdzony w 1924 przez Ministra Spraw Wojskowych. Zmarł nagle na zawał serca podczas lekcji w konserwatorium. Spoczywa na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.
Michał Kleofas Ogiński (1765-1833) h. Oginiec - książę, kompozytor, członek konfederacji targowickiej, zmarł we Florencji. Syn Andrzeja (1740-1787), miecznika litewskiego, późniejszego wojewody i kasztelan trockiego, i Pauli z Szembeków (1737-1798) - był jej trzecim mężem. Wnuk Tadeusza Franciszka Ogińskiego (1712-1783), kasztelana i wojewody trockiego, pisarza wielkiego litewskiego. Jego przyrodnimi braćmi byli: hr. Feliks Franciszek Łubieński (1758–1848) - pochowany na cmentarzu w Wiskitkach oraz wojewoda kijowski Antoni Protazy Potocki (1761–1801). Kuzynem jego ojca był kompozytor i pisarz Michał Kazimierz Ogiński (1728/31-1800) - epitafium w Katakumbach na Starych Powązkach. Dwóch synów Feliksa pochowanych jest na Starych Powązkach - działacz kultury Napoleon i generał Tomasz Łubieński. Jego najsłynniejszy twór to polonez "Pożegnanie Ojczyzny". Być może jest także autorem muzyki do Mazurek Dąbrowskiego. Oficjalnie hymn Polski nie posiada jednak jawnego kompozytora.
Michał Kleofas Ogiński pochowany został w Panteonie wielkich osobowości w kościele Santa Croce Świętego Krzyża we Florencji obok Galileusza, Michała Anioła, Rossiniego, Machiavellego, Księżnych Czartoryskich. Jego pierwszą żoną była Izabela Lasocka z Lasocina herbu Dołęga (1764/1770-1852), z którą miał troje dzieci: Tadeusza Antoniego (1798–1844), Franciszka Ksawerego (1801–1837) i Kazimierę Amelię Paulę Teresę (ur. 1792). Po rozwodzie ożenił się z włoską śpiewaczką Marią de Neri (1778-1851). Miał z nią córki Amelia Załuska (1805-1858), Ida Piottuch-Kublicki (1810-?), Emma Brzostowska (1809-1871), i syna Ireneusza (1808-1863). Amelia Załuska była kompozytorką, poetką i malarką, żoną Karola Teofila (1794-1845) założyciel uzdrowiska Iwonicz-Zdrój. Z małżeństwa z Karolem hr. Załuskim miała jedenaścioro dzieci. Są to: Michał Karol Załuski (1827–1893) żonaty z Heleną hr. Brzostowską, Teofil Załuski (1828–1829), Maria (1829–1910) zamężna z Władysławem Gołaszewskim, Emma (1831–1912) zamężna z Teofilem Wojciechem Ostaszewskim, Józef Załuski (1832–1834), Karol Bernard Załuski (1834–1919), Ireneusz Załuski (1835–1868), Stanisław Maria Załuski (1838–1904), Iwo Załuski (1840–1881), Ida (1841–1916) zamężna z Hugonem hr. Seilernem i Franciszka Fanny (1843–1924) zamężna z Witem hr. Żeleńskim.
Prawnuk Stanisław Ostaszewski (1862-1915) był przemysłowcem, wynalazcą i hodowcą koni, prawnuk Adam Ostaszewski (1860-1934) - polski naukowiec i wynalazca, pionier polskiej awiacji, praprawnuczka skrzypaczka Yolanda Ostaszewska (1907-2002), praprawnuczka Izabella Zielińska (1910-2017) - pianistka, pochowana w Kościanie., praprawnuk Józef Feliks Ostaszewski (1904-1989) - specjalista w zakresie automatyki wydobycia ropy naftowej, pochowany na cmentarzu w Klimkówce.
Grób sióstr Fryderyka Chopina w strasznym stanie. Jest okradany od lat! Niezapomniani
Henryk Wieniawski (1835-1880) - skrzypek i kompozytor. Zmarł w Moskwie, do której pojechał koncertować. Miał problemy z sercem i otyłością. W manifestacyjnym pogrzebie na Starych Powązkach uczestniczyło 40 tysięcy osób. Brat Józefa (1837-1912), pianisty - cmentarz Ixelles w Brukseli. i Juliana (1834-1912), prozaika. Żonaty z Angielką Isabelle Bessie-Hampton, siostrzenicą irlandzkiego pianisty i kompozytora George’a A. Osborne’a. Bratanek kompozytor Adam Wieniawski (1879-1950) - Aleja Zasłużonych na Starych Powązkach, którego żoną była francuska śpiewaczka operowa Solange Henriette Achard (1900-1932). Ojciec Henryka, Tadeusz Wieniawski (1798-1884), urzędnik Królestwa Polskiego i matka, Regina Wolf (1810-1884), także pochowani są na Starych Powązkach. Dziadek Henryka Wieniawskiego, narodowości żydowskiej, Herszek Mejer Helman był cyrulikiem z Wieniawy, wówczas samodzielnego miasta pod Lublinem.
Córka kompozytora, Irena Wieniawska (1879-1932), znana była jako Régine Wieniawski, brytyjska pianistka i kompozytorka. Używała pseudonimu Poldowski. Była żoną sir Aubreya Deana Paula, 5 baroneta (1869-1961). Miała troje dzieci, pierwszy syn Aubrey (1902-1904) zmarł w wieku 2 lat, drugi Brian (1904-1972) był artystą i opiumistą, a córka Brenda (1907-1959), aktorką kina niemego. Przebywała w więzieniu Holloway za posiadanie narkotyków. Zmarła w wyniku przedawkowania heroiny. Prawdopodobnie ona i jej matka były lesbijkami. Irene (Lady Dean Paul) zmarła na atak serca po przebytym wcześniej zapaleniu płuc.
Stanisław Moniuszko (1819-1872) - kompozytor, dyrygent, pedagog, organista; autor ponad 268 pieśni i wielu oper, operetek, baletów i muzyki kościelnej. Utwory: Szumią jodły na gór szczycie - Halka, Prząśniczka, Aria Skołuby - Straszny dwór, Paria, Mazur, Dziad i baba. Moniuszko rozpoczął naukę muzyki u Augusta Freyera (1801-1883) - cm. ewangelicko-augsburski, organisty w miejscowym kościele Świętej Trójcy. Potem kształcił się w Mińsku i Berlinie. Ojciec, Czesław Moniuszko (1790–1870), był uczestnikiem kampanii napoleońskiej 1812 roku i utalentowanym rysownikiem. Matka, Elżbieta z Madżarskich (zm. 1850), grała ponoć na klawikordzie i ładnie śpiewała[ Żoną kompozytora była Aleksandra Müller, z którą miał dziesięcioro dzieci: graficzka Elżbieta Moniuszki-Nawroczyńska (1841-1891) - 180/4/4, Kazimierz, Stanisław (1844-1905), Bolesław (1846-1902), Maria, Jadwiga, Zofia, Aleksandra, malarz Jan (1853-1908) i Cecylia. Prawnukiem Stanisława Moniuszki był żołnierz AK, powstaniec warszawski Kazimierz Jaroszewicz (1897-1964) ps. „Opoka” - Stare Powązki, a potomkinią jest aktorka Adrianna Janowska-Moniuszko (ur. 1990). Moniuszko zmarł na atak serca w 1872, zmęczony pracą, stałymi trudnościami materialnymi i niepochlebnymi recenzjami ostatnich dzieł. Pogrzeb artysty, w którym mogło uczestniczyć nawet 60 do 100 tysięcy osób, stał się manifestacją narodową. W 1908 roku Warszawskie Towarzystwo Muzyczne ufundowało „tuż za kościołem cmentarnym pod wezwaniem św. Karola Boromeusza” nowy grobowiec. 29 października przeniesiono do niego trumny ze zwłokami Stanisława i Aleksandry Moniuszków
Jan Ekier (1913-2014) - polski pianista, pedagog i kompozytor, profesor sztuk muzycznych. Wielokrotny juror Konkursów Chopinowskich w Warszawie. Był synem Stanisława (1880–1930), kompozytora muzyki tanecznej i wodewilów. Jego siostra Halina (1915-1962) była pianistką, docentem Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Krakowie. Jego pierwszą żoną była aktorka Danuta Szaflarska (1915-2017), z którą miał córkę Marię (ur. 1943). Z jego drugiego małżeństwa, z nauczycielką fortepianu Marią Hanus (1923-2007), są synowie Stanisław (ur. 1955) i poeta Jakub (ur. 1961).Pochowany na Starych Powązkach.
Józef Elsner (1769-1854) - polski kompozytor pochodzenia niemieckiego, pedagog, działacz kultury muzycznej i teoretyk muzyki; nauczyciel Fryderyka Chopina. Pierwszą żoną była Klara Abt (od 1796), która zmarła przy urodzeniu córki Karoliny (1797–1823), drugą(od 1802) Karolina Drozdowska (1784–1852), czołową śpiewaczką opery warszawskiej, z którą miał trzy córki. Najmłodszą z nich była Emilia (1811–1864), późniejsza żona L. Nideckiego, właścicielka sztambucha, do którego Chopin wpisał kilka swoich utworów. Grób Elsnera znajduje się na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.
Adam Falkiewicz (1980-2007) - kompozytor, gej. Związany z Dennisem van der Veurem, pracownikiem OBWE. Pierwsze lekcje kompozycji pobierał prywatnie w latach 1996–1999 u Włodzimierza Kotońskiego (1925-2014) - Cm. Bródnowski. Studiował w Holandii i w Paryżu. Laureat wielu konkursów kompozytorskich. Kompozytor popełnił samobójstwo, był zarażony wirusem HIV. Został pochowany na Cmentarzu Północnym w Warszawie.
Artur Rubinstein (1887-1982) - polski pianista żydowskiego pochodzenia. W kwietniu 1902 koncertował w Filharmonii Warszawskiej pod batutą Emila Młynarskiego (1870-1935). 30 lat później poślubił jego córkę Anielę (1908-2001) tancerkę i pisarkę, która była już rozwiedziona z Mieczysławem Munzem (1900-1976), pianistą. Stryjecznym wnukiem Emila był Wojciech Młynarski (1941-2017). Emil Młynarski miał jeszcze czworo innych dzieci: Wandę (1896-1968), Bronisława (1899-1971), Feliksa (1902-1930), Annę (1906-1910), Alinę (1907-1991). Wanda wyszła za mąż za Wiktora Łabuńskiego (1895-1974), pianistę i kompozytora. Rubinsteinom rok po ślubie, gdy mieszkali w Argentynie urodziła się Eva Rubinstein, która została artystką fotografikiem. Miał też syna Paula (pisarz), córkę Alinę i syna Johna Rubinsteina, który został aktorem. Jego wnuk Michael Weston także jest amerykańskim aktorem. Wystąpił m.in. w "Dr House". Mężem Evy był amerykański pastor William Sloane Coffin (1924-2006). Para miała syna Alexandra, który zginął w wypadku samochodowym w 1983 roku oraz syna Davida Coffina, muzyka folkowego.
Artur Rubinstein stracił w czasie wojny niemal całą rodzinę. Na znak protestu przeciwko zbrodniom niemieckim nigdy nie wystąpił z żadnym koncertem ani w RFN, ani w NRD. W 1945 podczas uroczystości podpisania Karty Narodów Zjednoczonych, wobec braku polskiej flagi, wyraził oburzenie i ostentacyjnie zagrał Mazurka Dąbrowskiego. Występ poprzedził słowami: tej sali, w której zebrały się wielkie narody, aby uczynić ten świat lepszym, nie widzę flagi Polski, za którą toczono tę okrutną wojnę.A więc teraz zagram polski hymn narodowy. Zmarł 20 grudnia 1982 w Genewie. Urna z popiołem pochowana jest niedaleko Jerozolimy na zboczu góry Orah.Wdowa po kompozytorze pochowana jest w grobie rodziców w Alei Zasłużonych na Starych Powązkach w Warszawie.
Na Starych Powązkach pochowany jest także Marian Młynarski (1907-1943), ojciec Wojciecha. Z kolei dziadek piosenkarza i autora tekstów, Marian Młynarski (1868-1920) - spoczywa na cmentarzu Węgrzynowo. Był on bratem Emila. Ojciec Emila, Kazimierz Młynarski (1830-1883) pochowany jest na Cmentarzu Wierzbołów (obecnie litewski Virbalis). W czasie II wojny światowej zginęli stryjeczni dziadkowie Wojciecha Młynarskiego - Maurycy "Morek" Młynarski ps. Amor" (+18 l.) - pułk "Baszta" - padł na posterunku zamordowany przez Gestapo 22 czerwca 1944 roku oraz jego brat, Janusz Młynarski ps. Kazimierz (+22 l.) - VII zgrupowanie (batalion) "Ruczaj" - kompania por. "Lodeckiego" - II pluton. Poległ 6 sierpnia 1944 roku w Powstaniu Warszawskim. Pochowani są razem na Starych Powązkach.
Dominik Połoński (1977-2018) - wiolonczelista po łódzkej Akademii Muzycznej, brat reżysera, aktora i byłego członka kabaretu Chatelet, Jerzego Jana Połońskiego. Jedyny na świecie instrumentalista smyczkowy używający tylko prawej ręki podczas gry. Laureat Paszportu Polityki. W 2004 ciężko zachorował na chorobę nowotworową mózgu. Pochowany na Starym Cmentarzu w Łodzi. Artur Renion (1972-2000) - członek kabaretu Grupy MoCarta, z którym zagrał m.in. w "Chłopaki nie płaczą". Pochowany na Cmentarzu Ewangelicko-Augsburskim w Warszawie. Wiolonczelista zginął w wypadku samochodowym. Razem z nim śmierć poniosła Kasia Melodyjka" Poćwiardowska, studentka Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Włodzimierz Dębski (1922-1998) - ojciec kompozytora muzyki filmowej Krzesimira Dębskiego, świadek rzezi wołyńskiej uczestnik obrony kościoła w Kisielinie przed UPA w 1943, potem żołnierz w szeregach 27. Wołyńskiej Dywizji Armii Krajowej (ps. „Jarema”). Po wojnie ukończył studia na Wydziale Teorii w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Poznaniu. Nauczyciel i dyrektor szkół muzycznych w Wałbrzychu, Kielcach i Lublinie. Założyciel i pierwszy dyrektor Państwowej Szkoły Muzycznej II st. im. Tadeusza Szeligowskiego w Lublinie. Ożenił się z Anielą Sławińską, mieli trzech synów: Wisława, Krzesimira i Sławosza. W 2008 został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. Pochowany na cmentarzu przy ulicy Unickiej w Lublinie. Jego rodzicami byli - lekarz medycyny Leopold Dębski i Rosjanka Anisja Czemierkin.
Na tym samym cmentarzu pochowany jest także Marcin Różycki (1976-2012), poeta, autor tekstów i bard, który wykonywał w TVP piosenki poetyckie, a w młodości pracował na tym cmentarzu jako grabarz. Zmarł na chorobę nowotworową.
Anna Wójtowicz (1943-2021) - była pierwowzorem bohaterki utworu "Prześliczna wiolonczelistka" (1969), wykonywanego przez grupę Skaldowie do słów Wojciecha Młynarskiego (w teledysku do piosenki postać tę zagrała Ewa Szykulska). Brała udział w nagraniu płyt zespołu: Marek Grechuta & Anawa (1970), Korowód (1971) i Anawa (1973). Wyszła za Michała Pawluśkiewicza (brata Jana Kantego Pawluśkiewicza), z którym miała dwójkę dzieci, m.in. Joannę Pawluśkiewicz – scenarzystkę i pisarkę (ur. 1975). Pochowana na cmentarzu Batowickim w Krakowie
Tatiana Szebanowa (1953-2011), rosyjska pianistka, matka pianisty Stanisława Drzewieckiego. laureatka II nagrody X Międzynarodowego Konkursu Chopinowskiego w 1980. Zmarła 1 marca, czyli 201 rocznicę urodzin Fryderyka Chopina. Pogrzeb odbył się w Prawosławnej Katedrze Metropolitalnej Św. Marii Magdaleny przy Placu Wileńskim w Warszawie.
Natalia Janotha (1856-1932) - kompozytorka i pianistka. Córka Juliusza Janothy (1819–1883), kompozytora i pedagoga Instytutu Muzycznego w Warszawie. Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim. W latach 1880–1883 Janothówna intensywnie zwiedzała Tatry, zyskując miano pierwszej polskiej taterniczki. M.in. 22 sierpnia 1883 roku z przewodnikiem Maciejem Sieczką jako pierwsza kobieta weszła na Gerlach. Była również na Łomnicy i kilku innych szczytach, wcześniej zdobywanych wyłącznie przez mężczyzn. Jedna z pierwszych kobiet, które chodziły po górach w spodniach.
Zofia Iwanowska-Płoszko-Ossendowska (1887-1943) - skrzypaczka i kompozytorka i pedagog, żona pisarza Ferdynanda Ossendowskiego (1878-1945) herbu Lis, ps. „Feranto”, „Mark Czertwan”. Pochowano go w Milanówku pod Warszawą. NKWD usilnie szukało jego grobu. Był on bowiem poszukiwany za swoją krytyczną książkę Lenin, w której atakował komunizm. Po ekshumacji chciało się upewnić, czy osobisty wróg Lenina na pewno nie żyje. Inna interpretacja tego faktu zakłada, że enkawudziści szukali przy zwłokach pisarza jakiejś informacji lub wskazówki co do miejsca ukrycia skarbu barona Ungerna. Roman von Ungern-Sternberg (1886-1921) był rosyjskim generałem, dowódca Azjatyckiej Dywizji Konnej na Dalekim Wschodzie, który został rozstrzelany przez Rosjan. Przed śmiercią miał schować kosztowności warte obecnie ok. 2 mld dolarów. Ossendowski znał osobiście Ungerna i pisał o nim w pamiętniku. W PRL jego twórczość była cenzurowana i poddawana zapomnieniu. Pierwszym mężem Zofii Iwanowskiej był lekarz Adam Płoszko. Miała z nim synów Stanisława i Karola Zygmunta. Karol zginął 15 sierpnia 1920 roku jako ochotnik w bitwie pod Ossowem w wojnie polsko-bolszewickiej i został pochowany w kwaterze żołnierzy poległych w 1920 roku na Powązkach Wojskowych (tu także spoczęła jego matka). Adam Płoszko zmarł trzy miesiące wcześniej i spoczął na Starych Powązkach. Zofia Iwanowska była siostrą pianistki Jadwigi Zaleskiej-Mazurowskiej (1879-1944), która zginęła w rzezi Ochoty w czasie Powstania Warszawskiego. Jej drugim mężem był malarz Wiktor Mazurowski (1859-1944), który został zamordowany strzałem w głowę przez żołnierzy z oddziału SS RONA, dzień po swojej żonie.
Roman Padlewski ps. Skorupka, Kasztan (1915-1944) - kompozytor, pianista, muzykolog, skrzypek, dyrygent, krytyk muzyczny, podporucznik Wojska Polskiego i powstaniec warszawski. Był synem pianistki Nadziei Beresteniew-Padlewskiej (1882-1967) i profesora Leona Juliana Padlewskiego (1870-1943), lekarza bakteriologa. studiował muzykologię na Uniwersytecie. Absolwent Wołyńskiej Szkoły Artylerii 1937 r. w stopniu podchorążego. Walczył w wojnie obronnej 1939, także w obronie Warszawy. W Powstaniu Warszawskim jako żołnierz Brygady Dywersyjnej „Broda 53" (Zgrupowanie „Radosław”). Zmarł w szpitalu powstańczym 16 sierpnia na Starym Mieście po tym, jak 14 sierpnia na Muranowie, próbując zneutralizować goliata, został ciężko ranny. Odznaczony Krzyżem Walecznych i Orderem Virtuti Militari. Pochowany na Cmentarzu Wilanowskim w Warszawie. Miał także brata Jerzego (1913-1943), żołnierza AK, który został zgilotynowany 3 II 1943 w więzieniu Plötzensee w Berlinie.
Stefan Surzyński (1855-1919) - polski kompozytor, organista, dyrygent, nauczyciel muzyki. Z małżeństwa z Anną z Szulców miał pięcioro dzieci. Jego synem był m.in. znany aktor Władysław (1906-1987) - Cmentarz Północny. Pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie. Jego braćmi byli Józef Surzyński (1851-1919) - kompozytor i ksiądz katolicki, zmarły w Kościanie oraz kompozytor Mieczysław Surzyński (1866-1924) - Stare Powązki.
Zbigniew Seifert (1946-1979) - polski skrzypek jazzowy, chorował na nowotwór. Zmarł w trakcie operacji w Buffalo w USA. Pochowany Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.
Paulina Szalitówna (1886-1920) - polska pianistka i kompozytorka, bratanica kompozytora Henryka Szalita. Uważana była za cudowne dziecko budzące podziw swoją muzykalnością. Zmarła w 1920 w Zakładzie dla Chorych Umysłowych na Kulparkowie koło Lwowa
Bracia Jan (1899-1954), Tadeusz (1922-1996) i Franciszek (1915-1939) Maklakiewiczowie - byli kompozytorami, synami Jana i Rozalii z Izbickich Maklakiewiczów. Mieli jeszcze 9 rodzeństwa. Ich brat Ładysław Maklakiewicz (1901–1975) był ojcem aktora Zdzisława Maklakiewicza (1927-1977). Dzieciństwo spędzili w domu w w Mszczonowie (dom spłonął na początku wojny). Tadeusz został pochowany na Starych Powązkach. Był prezesem i wiceprezesem ZAiKS-u (1968–1971 i 1993–1996), przewodniczącym jury Festiwalu Piosenki Żołnierskiej w Kołobrzegu, jurorem Międzynarodowego Festiwalu Piosenki w Sopocie i Festiwalu Piosenki Radzieckiej w Zielonej Górze. Jan był natomiast dyrygentem, pedagogiem i krytykiem muzycznym. Grał na organach, skrzypcach, altówce i fortepianie.W latach 20. i 30. XX w. był profesorem harmonii w Państwowym Konserwatorium Muzycznym w Warszawie. Zmarł w wyniku błędnej diagnozy lekarskiej (dur brzuszny). Pochowany obok brata, Tadeusza. Franciszek Maklakiewicz brał udział w kampanii wrześniowej, ciężko ranny zmarł w szpitalu polowym. Jego grobowiec znajduje się na cmentarzu parafialnym św. Rocha w Łukowie.