Justyna Adamczak prywatnie: Ufam ludziom pomimo tego, że mnie zawiedli

Kiedy byłam dzieckiem, marzyłam o... Tym żeby zostać piosenkarką. Będąc małą dziewczynką przebierałam się w różne mamy fatałaszki, buty na wysokim obcasie i biżuterię śpiewając jednocześnie swoje ulubione piosenki. Moim pierwszym cenzorem była moja mama, później koleżanki i koledzy w szkole podstawowej itd. Najważniejsze to, że udało mi się spełnić moje marzenia.

Gdybym nie była piosenkarką to pracowałabym jako... Pilot wycieczek, bo uwielbiam podróże. Jakby było mnie na to stać, najchętniej spakowałabym walizki i udałabym się w podróż dookoła świata. Zajrzałabym w najbardziej zapomniane przez ludzi zakątki. Uważam, że nic tak nie kształci jak podróże, a w moim sercu jest wielka chęć poznawania świata.

Muzyka jest dla mnie... Pasją, miłością i sposobem na życie.

Moje hobby to ... Właśnie muzyka.

Za swój największy hit uważam piosenkę... Powiem nieskromnie, że udało mi się wylansować kilka hitów. Największą popularność zdobyłam już w latach 90-tych występując w kabarecie Antosia Szprychy oraz w Duecie Justyna i Piotr. Z Antosiem wylansowaliśmy wiele hitów m.in. „Wspomnienie po kaszanie", „Obiecanki, Cacanki", „Bojowa teściowa", „Zwyczajny kameleon", „Wyborcza kiełbasa". W duecie z Piotrem „Wakacyjną miłość", „Ty i ja", „Mamma Maria", „Ciao Italia" i wiele innych. Ku naszemu zdziwieniu dzisiaj na koncertach młodzi ludzie, których nie było jeszcze na świecie, kiedy piosenki te były wielkim przebojami, znają teksty tych utworów.

Moją największą wadą jest... Łatwowierność. Ufam ludziom i choć niekiedy się na nich zawiodłam, to nie chcę patrzeć na ludzi podejrzliwie.

Moją największą zaletą jest... Na to pytanie powinni odpowiedzieć ludzie, którzy mnie znają. Spotkam się z opiniami, że jestem osobą otwartą i serdeczną.

Moje życiowe motto brzmi: „Trzeba żyć i łapać chwilę nawet ostatnią".

Cenię innych ludzi za... Szczerość, skromność i pracowitość.

Nie lubię w ludziach... Obłudy. To jest dla mnie największą wadą, której nie toleruję.

Nie potrafię obejść się bez... Porannego telefonu (około 7.00 rano) do moich dzieci.

Szczęście to... Wielkie słowo. Mówimy, że chcielibyśmy być piękni, młodzi i bogaci. Ja niestety nie spełniam tych kryteriów, ale pomimo to jestem szczęśliwa. Moje szczęście to ludzie, którymi się otaczam, czyli moja rodzina, przyjaciele, sąsiedzi i praca, którą kocham.

W wolnym czasie... Jadę do mojego wnuka Eryka. To niesamowite ile szczęścia może dać wszystkim taki wielki - mały człowiek.