TV
Pogoda
Wideo
Tomasz Raczek grę aktorów w "Kurierze" porównuje do tej znanej z paradokumentów. Skupia się także na odtwórcy głównej roli, Philippie Tłokińskim (34 l.).
- Wielkim słowom, podniosłym uczuciom, deklarowanym cechom charakteru bohaterów towarzyszą pokraczna, pośpieszna produkcja i docu-dramowe aktorstwo. Aż boję się wymieniać nazwisk znakomitych aktorów, którzy bezradnie zatrzepotali skrzydełkami jak motyle, które wpadły do kleju. Tym razem im daruję. Ale o głównej roli muszę napisać. Grający Nowaka-Jeziorańskiego, Philippe Tłokiński, nie ma niestety skali aktorskiej, warsztatu ani charyzmy. W tej sytuacji jego tytułowy bohater "gubi się" raz po raz w filmie i wpada w tło jak w czarną dziurę. Tak kończy się obsadzanie w ważnej roli aktora "po warunkach". Sam wygląd w kinie nie wystarczy! Wygląd trzeba mieć w sobie, a nie na zdjęciu. Ta oczywistość powinna być znana Pasikowskiemu, ale widocznie nie jest. Albo producent okazał się silniejszy od niego i wyegzekwował coś, na co szanujący się artysta nie powinien się zgodzić - czytamy wpis Raczka na Instagramie.
Potem krytyk filmowy porównuje "Kuriera" do kiepskich produkcji z czasów PRL-u.
- W rezultacie dostaliśmy film zrealizowany w anachronicznej formule znanej z PRL-owskiej telewizji, kiedy to produkowano historyczne widowiska teatralne dla szkół i wyświetlano je przed południem w czasie godzin lekcyjnych. Byłem nie raz prowadzony z całą klasą na takie spektakle do sali z telewizorem gdzie udawaliśmy, że oglądamy te kiepskie produkcje. Zarówno w telewizyjnym teatrze szkolnym drugiej połowy XX wieku, jak i teraz w filmie KURIER emocje są deklarowane, ale zupełnie niewiarygodne. Słowa o miłości do Polski mają tę samą powalającą siłę co wyznanie "kocham cię" wypowiadane podczas spoglądania na zegarek. Na dodatek scenariusz jest tak nieprofesjonalnie splątany, niejasny, inkrustowany idiotycznymi, niby-śmiesznymi wtrętami, że płakać się chce. 3/10 - zakończył Tomasz Raczek.
Podcasty
Playlisty tematyczne
