- Na początku nikt nie wiedział, że zamieszkała z nami matka Madzi - opowiada nam o swojej znajomości z Waśniewską 20-letni Dawid. - Przedstawiała się jako Kasia z Sosnowca i nosiła perukę. Poza tym, w mieszkaniu nie było telewizora ani Internetu, niektórzy z nas w ogóle nie mieli pojęcia o śmierci dziewczynki i ucieczce matki - dodaje. Większość stałych bywalców meliny polubiła od razu matkę Madzi, bo... miała pieniądze. - Zapłaciła 200 złotych z góry za miesiąc i nie składała się na zupę z nami, tylko zamawiała sobie pizzę - wspomina Dawid. Fundusze szybko się jednak Waśniewskiej skończyły. Zaczęła szukać pracy. Najpierw poszła do pizzerii niedaleko meliny. - Natychmiast ją rozpoznałam i nie przyjęłam - opowiada nam menedżerka lokalu.

Bywało jednak i tak, że znajomi doprowadzali ją do szału. Na melinie co rusz wybuchały awantury. Raz np. ktoś ukradł komuś portfel. Wezwano policję... Waśniewska nie miała jeszcze wtedy zarzutów zabójstwa córeczki, ale unikała stróżów prawa jak ognia. Kiedy podjechał radiowóz, wymknęła się na podwórko i tam wszystko przeczekała.

Jej nowe życie nie trwało długo. Ktoś rozpoznał ją w klubie gogo i została zwolniona. Zaczęli śledzić ją dziennikarze. Musiała uciekać z Krakowa. Towarzystwo z meliny szybko o niej zapomniało. Tak samo dziewczyny i pracownicy nocnego klubu. I tylko kierownik spożywczaka przy Karmelickiej żałuje, że Katarzyna wyjechała. Kiedy zniknęła, znacznie spadła mu sprzedaż alkoholu.