Pogrzeb Kaczyńskiej
- Wszyscy którzy zgromadzili się tutaj by pożegnać moją mamę... Chciałem powiedzieć kilka słów o mamie, pogrzeb jest wielki i piękny, z udziałem najwyższych przedstawicieli kościoła, choć była przecież osobą świecką. Trzeba pamiętać, że mama była osobą przede wszystkim skromną. Miała dar dobrego kontaktu z ludźmi. Była niezwykle sympatyczna i niezwykle łatwo nawiązywała kontakty. Miała szeroki krąg przyjaciół. Była czynnie dobra, wielu osobom pomogła! Nie potrafiła jednak zadbać o swoje sprawy. Nie traktowała życia jako kariery... Nie zawsze było to dobre. Potrafiła walczyć jednak o zasady. Już jako mała dziewczynka walczyła o koleżankę z klasy, którą prześladowano. Miała odwagę wstąpić do Szarych Szeregów.
Jej studia były nieco przedłużone ze względu na nasze urodzenie. Później broniła swojego prawa do nauczania historii polskiej literatury. Była z tego powodu wzywana do kuratorium, grożono jej, ale nigdy z tego nie zrezygnowała.
Była wierna zasadom.
Mama obok patriotyzmu, który miał całkowicie niezachwiany charakter, (nawet mnie potrafiła krytykować, gdy podawałem w wątpliwość naszych rodaków, spory te toczyły się do końca) była osobą wesołą, dowcipną. To co zastaje mi w uszach to śmiech.
Potrafiła mimo tych zasad być ujmująca, blisko ludziom, mogła przenosić wartości w epoce jej dziadków w nowe czasy. To było w niej piękne. Kochała literaturę, nie w taki sposób, że lubiła czytać i dyskutować, ale literaturą niezwykle się cieszyła, ale i potrafiła gniewać. Najbardziej lubiła powieści. 31 grudnia zeszłego roku, w dniu swoich 86. urodzin, uświadomiła sobie, że odchodzi i kazała mi zabrać swoje książki i zabrać do domu.
W modlitwie św. Józefa są takie słowa: pobożnie żyć, święcie umierać i żyć w niebie. Ja wiem, że żyła pobożnie, umierała święcie i proszę Boga, by dostąpiła tego szczęścia.
Dziękuję wszystkim, którzy w ostatnim czasie pomagali jej.
