Poradnik grzybiarza

Każde znalezienie grzyba uruchamia w mózgu mechanizm nagrody, co skutkuje wydzielaniem „hormonów szczęścia”. Z lasu wracamy odstresowani, zadowoleni i spokojni.

Borowik szlachetny - Muchomor zielonkawy

Młode borowiki szlachetne są łudząco podobne do małych muchomorów sromotnikowych. Powierzchnia kapeluszy borowików nigdy nie jest „zamszowa”: taka cecha powinna wzbudzać czujność.

Gołąbek wyborny - Muchomor sromotnikowy

Muchomor sromotnikowy ma oliwkowozielony kapelusz, identyczny jak gołąbek jadalny. Młody muchomor jest jaśniejszy, a jego okrągły łepek łudząco przypomina małą pieczarkę.

Pieczarka łąkowa - Muchomor jadowity

Bardzoo podobny do pieczarki jest śmiertelnie trujący muchomor jadowity umieszczony na czerwonej liście gatunków zagrożonych. Z jego powodu zaleca się, by w ogóle nie zbierać dziko rosnących pieczarek.

Opieńka miodowa - Łysiczka trująca

Powierzchnia kapelusza opieńki, pokryta u młodszych osobników drobniutkimi, ciemniejszymi łuseczkami, jest sucha i zawsze ciemniejsza pośrodku. Łysiczki są gładsze i bardziej jaskrawe. Ich blaszki są zielonożółte, trzon smukły, wygięty i wysoki.

Kurka - Lisówka pomarańczowa

Spód i wierzch kapelusza kurki maja tę sama barwę – jasnożółtą lub jasnopomarańczową. Jest bardziej krucha od lisówki: łatwiej odłamać kawałek jej kapelusza. Skórka kapelusza lisówki przypomina zamsz.

Mleczaj rydz - Mleczaj wełnianka

Łatwo rozpoznać rydza po kruchych blaszkach, po uszkodzeniu zmieniających barwę z pomarańczowej na szarą lub lekko zieloną. Mleczaj wełnianka przy uszkodzeniu wydziela białe mleczko. Grzyb jest twardy, blado różowy lub pomarańczowy, a z brzegu jego kapelusza zwisają białe kosmki.

Koźlarz czerwony - Muchomor czerwony

U koźlarzy czerwonych skórka jest aksamitna i zawsze wystająca poza siateczkowaty spód. Uszkodzenie jasnej siateczki na spodzie pozostawia brązowo-fioletowe ślady. Z czasem białe plamki muchomora czerwonego odpadają, co usypia czujność grzybiarzy.

Czubajka kania – Muchomor plamisty

Charakterystyczną cechą kani jest sucha, spękana powierzchnia kapelusza z grubymi, odstającymi łuskami. Nieufność powinien wzbudzić gładki, niepostrzępiony, prążkowany brzeg kapelusza rzekomej kani.