Według Waśniewskiej po upadku Madzia nie krzyczała, nie płakała, tylko dziwnie "charczała". Wzięła ją na ręce i przeniosła na tapczan, próbowała reanimować. - Robiłam sztuczne oddychanie. Zacisnęłam córce nosek. Chciałam wtłoczyć powietrze w jej płuca, nie chciałam robić tego na siłę. Po chwili główka Madzi odchyliła się do tyłu i wtedy pomyślałam, że nie żyje - zeznawała. Dlaczego nie wezwała pomocy, kiedy dziewczynka konała? Na to pytanie Waśniewska nie potrafiła sensownie odpowiedzieć. - Mam ojca alkoholika i wiem, że trzeba długo czekać na interwencję policji czy pogotowia - mówiła.

To dopiero początek zmian w miejscu, gdzie Waśniewska ukryła ciało córeczki. Na wiosnę mają się tam pojawić ozdobne drzewa i krzewy. Czy ludzie będą pamiętać, że to pierwszy grób Madzi?

- Ja jej powiedziałem: weźmiemy sobie ślub cywilny, żeby Madzia urodziła się w rodzinie, miała mamę i tatę na papierze, a potem, gdy do tego dojrzejemy, weźmiemy ślub kościelny - opowiada. Ślub ostatecznie się odbył. A para zamieszkała razem. To jednak był dopiero początek ich kłopotów...