Aleksander i Jolanta Kwaśniewscy pożegnali zmarłą koleżankę. Łzy same cisną się do oczu

- Nie żyje Izabella Sierakowska. Polityczka z krwi i kości. Feministka. Poznałem ją w czasach, kiedy ryzykownym było walczyć o prawa mniejszości, świeckie państwo czy prawa człowieka. Takie osoby jak ona dodawały wtedy otuchy i napawały wiarą, że jeszcze będzie normalnie - pisał po jej śmierci na Twitterze Krzysztof Śmiszek. - Izabella Sierakowska była współtwórczynią ustawy liberalizującej przepisy dot. przerywania ciąży która weszła w życie w 1996 r. Polityczka, feministka, wypowiedziała znamienne słowa o Kościele: „Trzeba bić na alarm, po zniszczeniu jednej dyktatury zaczyna nam grozić druga - wtórowała mu Anna Maria Żukowska. - Iza Sierakowska nie żyje. Mądra, piękna, dobra, odważna, wspaniała kobieta polskiej lewicy. R.I.P. - dodawał Leszek Miller.

Zobacz: Mieszkanie Marcinkiewicza zlicytowane! Była żona w końcu dostanie swoje alimenty [ZDJĘCIA]

Zmarłą posłankę postanowiła pożegnać również była para prezydencka. Nie ograniczyli się oni jednak do sieci, a drogą tradycyjną wykupili nekrolog dla Izabelli Sierakowskiej.

Para prezydencka nie zapomniała o zmarłej

Jolanta i Aleksander Kwaśniewscy napisali, że "z wielkim żalem" żegnają zmarłą. Następnie wzruszająco kontynuowali: - Dobrego i mądrego Człowieka, odważną bojowniczkę o prawa kobiet, posłankę wierną wartością lewicy, pracowitą, bezkompromisową, wrażliwą i pomocną ludziom. Wdzięczni jesteśmy za jej obecność, aktywność i życzliwość w wędrówce po polskich wyboistych drogach ostatnich dekad. Na koniec dodali jeszcze wzruszająco: - Iza, będziemy o Tobie zawsze pamiętać!

Sprawdź również: Były senator PiS oskarżony o znęcanie się nad psem! Miał ciągnąć go za autem [TYLKO W SE]

Umieszczony w "Gazecie Wyborczej" nekrolog wyglądał następująco:

Przypomnijmy: Izabella Sierakowska był obecna w wielkiej polityce przez ponad 20 lat. Do Sejmu trafiła jeszcze w 1989 r. z ramienia PZPR i do 2005 r. nieprzerwanie sprawowała funkcję posłanki z ramienia SLD. Zasiadała we władzach Sojuszu i była wiceprzewodniczącą klubu parlamentarnego tej partii. W czasach rządów SLD była przewodniczącą Komisji Obrony Narodowej i członkiem komisji zdrowia. Zasłynęła jako autorka projektu liberalizującego ustawę aborcyjną. Po przegranych w 2005 r. przez SLD zniknęła z parlamentu bezskutecznie ubiegając się o stanowisko prezydenta Lublina. Do Sejmu wróciła na jedną kadencję po wyborach w 2007 r. W wyborach w 2011 r. bez powodzenia startowała w wyborach do Senatu jako niezależna kandydatka. Z polityki zniknęła po 2014 r., kiedy wyborach samorządowych przegrała walkę o mandat radnej sejmiku wojewódzkiego z ramienia SLD.