Igor Zalewski: Zwycięstwo jest blisko

Oczywiście liczby zachorowań wciąż są przygnębiająco wysokie. Wciąż umierają ludzie. Mój bliski znajomy właśnie stracił żonę. Inny znajomy jest w ciężkim stanie i walczy o życie. Ja sam, choć chorowałem jesienią, coraz bardziej boję się, że mógłbym zachorować ponownie. To nie było przyjemne.Wydaje się jednak, że kres tego koszmaru jest naprawdę bliski. Optymizmem napawa to, co dziej się w Wielkiej Brytanii: program szczepień przynosi efekty. Kraj powoli się otwiera. Ludzie wracają do pubów, niebawem pojawią się też na stadionach i koncertach.My podążamy tą samą drogą, choć wolniej – jak cała Unia Europejska (na marginesie można by rzec, że Brytole wyszli z UE w idealnym momencie). Liczba zaszczepionych osób zsumowana z liczbą tych, którzy przechorowali Covid już prawie daje odporność zbiorową. Z każdym dniem liczba zaszczepionych i ozdrowieńców rośnie, a to oznacza, że za chwilę wirus znajdzie się w defensywie.Czy zatem wojna jest wygrana? Tak. Zdecydowanie tak. Zaraz będziemy się cieszyć normalnym życiem i letnim gwarem knajp. Ale to nie znaczy niestety, że beztroskie czas wróci do nas już na zawsze i będziemy mogli zapomnieć o koronawirusie. Bo on nie zniknie z naszego świata. Jak wiadomo, wirus wciąż mutuje i choć przypuszcza się, że najbardziej zjadliwe warianty już powstały, to po tym cholerstwie można się spodziewać wszystkiego najgorszego. A w każdym razie niczego nie można być pewnym. Bardzo prawdopodobne jest, że co jakiś czas będziemy musieli powtarzać szczepienia. Przydałoby się też lekarstwo na Covid, ale o to nie będzie łatwo, bo w ogóle leczenie chorób wywołanych przez wirusy idzie nam jako ludzkości średnio.Ale na razie cieszmy się. Nadchodzą – zupełnie jak 100 lat temu – szalone lata 20.