ACTA - co to jest: TREŚĆ ACTA po polsku. Dlaczego INTERNAUCI są przeciwko ACTA?

2012-01-26 8:44

ACTA, porozumienie międzynarodowe, które 26 stycznia 2012 roku ma podpisać Polska stała się punktem zapalnym do ataków hakerów na strony internetowe administacji publicznej. Co to jest ACTA? Jaki jest tekst ACTA PO POLSKU i dlaczego pakt wzbudza tak zdecydowany sprzeciw internautów?

ACTA - TREŚĆ po polsku. Czego dotyczy porozumienie ACTA?

Umowa ACTA została podzielona na sześć rodziałów.

I RODZIAŁ ACTA (klik po pełną treść)

Jak podaje Wikipedia rozdział pierwszy ACTA zawiera przepisy ogólne, które określają stosunek ACTA wobec innych umów międzynarodowych oraz regulacji prawnych obowiązujących w poszczególnych krajach.

Każda ze stron ma swoje zobowiązania. Sygnatariusze mają obowiązek chronić własność intelektualną. ACTA zastrzega jednak, że żadne z postanowień umowy nie nakłada na strony obowiązku ujawniania informacji w sposób sprzeczny z ich prawem wewnętrznym lub międzynarodowym, w tym przepisami chroniącymi prawo do prywatności, a także informacji poufnych, których ujawnienie utrudniłoby egzekwowanie prawa lub byłoby w inny sposób sprzeczne z interesem publicznym lub naruszałoby zgodne z prawem interesy handlowe określonych przedsiębiorstw publicznych lub prywatnych.

II ROZDZIAŁ ACTA (klik po pełną treść)

Określa ramy prawne dla dochodzenia i egzekwowania praw własności intelektualnej. Dzieli się na pięć sekcji, opisujące poszczególne aspekty tego typu działań.

Sekcja 1 - strony podejmują się użycia skutecznych środków przeciwko naruszaniu praw własności intelektualnej objętych umową. Zobowiązują się do stosowania ich w sposób niezakłócający wymianę handlową i gwarantujący ochronę przed ewentualnymi nadużyciami.

Sekcja 2 - dotyczy dochodzenia i egzekwowania praw w postępowaniu cywilnym. Strony zapewniają swoim organom sądowym prawo do wydawania nakazów zaprzestania łamania praw własności intelektualnej czy dystrybucji nielegalnych dóbr. Organy sądowe mogą w uzasadnionych sytuacjach nakazać zatrzymanie i zniszczenie towaru.

Właściciel praw intelektualnych ma prawo do odszkodowania proporcjonalnego do doznanej szkody. Może on również zażądać od sprawcy naruszenia wyczerpujących informacji na temat produkcji i kanałów dystrybucji podrabianych dóbr. W uzasadnionych wypadkach sądy cywilne mogą zastosować środki tymczasowe w postaci przejęcia kontroli nad dowodami rzeczowymi bez wysłuchania drugiej strony.

Sekcja 3 - wymienia środki stosowane przy kontroli granicznej. Strony zobowiązują się do skutecznego dochodzenia i egzekwowania praw własności intelektualnej w sytuacjach transgranicznych. W ramach tych postanowień kontroli podlegają przesyłki każdej wielkości oraz (fakultatywnie) bagaż osobisty podróżnego. Dalsze regulacje obejmują przebieg kontroli granicznej oraz sposób postępowania posiadacza praw własności, wnioskującego o interwencję.

Sekcja 4 - opisuje dochodzenie i egzekwowanie praw w postępowaniu karnym. Za przestępstwo uważane są przynajmniej przypadki umyślnego podrabiania znaków towarowych i piractwa praw autorskich na skalę handlową oraz pomocy w tym procederze. Karą za powyższe przestępstwa może być zarówno pozbawienie wolności jak i odpowiedzialność finansowa. Osobny artykuł reguluje kwestie konfiskaty, przepadku i zniszczenia podrabianych towarów.

Sekcja 5 - reguluje zasady dochodzenia i egzekwowania praw własności intelektualnej w środowisku cyfrowym (m.in. Internecie). Strony umowy zapewniają dostępność i skuteczność procedur umożliwiających powyższe czynności, w tym doraźne środki zapobiegawcze i odstraszające.

Realizacja postanowień nie powinna powodować tworzenie barier handlowych lub naruszać zasad podstawowych: wolności słowa, prawa do sprawiedliwego procesu oraz prawa do prywatności. Strony mogą zapewnić odpowiednim organom prawo do żądania ujawnienia informacji na temat abonentów, wobec których zachodzi podejrzenie naruszenia praw własności intelektualnej.

Ochrona prawna obejmuje w szczególności środki techniczne stosowane do zabezpieczania nagrań prawnie zastrzeżonych. Ich nieupoważnione obchodzenie albo rozpowszechnianie umożliwiających to technologii powinno spowodować podjęcie odpowiednich czynności prawnych. Podobnej ochronie podlegają elektroniczne informacje o zarządzaniu prawami. Strony mogą wprowadzić własne ograniczenia wobec powyższych ustaleń.

III RODZIAŁ ACTA (klik po pełną treść)

Wyszczególnia rekomendowane praktyki w zakresie dochodzenia i egzekwowania praw własności intelektualnej. Strony zobowiązują się do wspierania: rozwoju wiedzy fachowej na ten temat, archiwizacji i analiz statystycznych, koordynacji swoich działań, tworzenia ciał doradczych. W sytuacjach transgranicznych Strony powinny podjąć odpowiednią współpracę.

IV ROZDZIAŁ ACTA (klik po pełną treść)

Stwierdza zasadność współpracy międzynarodowej w ramach walki z naruszaniem praw intelektualnych oraz określa jej zakres. Ma ona koncentrować się na wzajemnej wymianie informacji, rozwojem kompetencji i wymianie doświadczenia, a także pomocy technicznej.

V ROZDZIAŁ ACTA (klik po pełną treść)

Powołuje do życia Komitet ds. ACTA, który nadzoruje proces realizacji warunków umowy, ma możliwość modyfikacji jej treści oraz decyduje o możliwości przystąpienia do niej innych członków Światowej Organizacji Handlu (WTO). Komitet podejmuje decyzje w drodze konsensusu, chyba że (w drodze konsensusu) postanowi inaczej. Komitet nie sprawuje kontroli nad krajowymi lub międzynarodowymi dochodzeniami prawnymi.

VI RODZIAŁ ACTA (klik po pełną treść)

Zawiera postanowienia końcowe. Regulują one kwestie odstąpienia od Umowy, wprowadzania do niej zmian, przystępowania do niej innych członków WTO, itp

ACTA, czyli w języku angielskim Anti-Counterfeiting Trade Agreement, to umowa handlowa dotycząca zwalczania obrotu towarami podrabianymi. Jak podaje WIKIPEDIA porozumienie ma narzucić międzynarodowe standardy w walce z naruszeniami własności intelektulanej. ACTA reguluje kwestie obrotu podrabianymi dobrami, zasady handlu lekami generycznymi oraz problem rozpowszechniania dzieł prawnie chronionych poprzez Internet (tzw. piractwo medialne).

>>> ACTA po polsku. CAŁA TREŚĆ umowy ACTA w języku polskim

Jak powstała ACTA? Które państwa podpisały pakt?

Pomysł międzynarodowego porozumienia był rozwijany przez Japonię i Stany Zjednoczone od 2006 roku. Kanada, Unia Europejska oraz Szwajcaria przyłączały się kolejno do rozmów wstępnych w latach 2006 i 2007. Oficjalne negocjacje, do których przystąpiły również Australia, Meksyk, Maroko, Nowa Zelandia, Korea Południowa oraz Singapur, otwarto w czerwcu 2008 r.

Prace nad treścią porozumienia ACTA trwały od kwietnia 2010 roku. Gotowy tekst został zaprezentowany w październiku 2010 roku. Rok później w Tokio umowę ACTA podpisały: Kanada, Stany Zjednoczone, Australia, Japonia, Maroko, Nowa Zelandia, Singapur i Korea Południowa.

Meksyk, Szwajcaria oraz Unia Europejska wstrzymały się ze złożeniem podpisu, ale wzięły udział w ceremonii oraz potwierdziły swoje poparcie dla inicjatywy. Zamierzają one kontynuować przygotowania i uchwalić ją w jak najszybszym terminie. Według artykułu 39 porozumienia, zainteresowane kraje mają czas na przystąpienie do 31 marca 2013 roku.

Rada Unii Europejskiej przyjęła porozumienie w sprawie ACTA 16 grudnia 2011 roku podczas trwania polskiej prezydencji. Dwa dni później Rada Unii Europejskiej opublikowała krótką wzmiankę o przyjęciu ACTA na stronie 43 komunikatu prasowego na temat rolnictwa i rybołówstwa.

25 listopada 2011 Rada Ministrów przyjęła uchwałę umożliwiającą podpisanie ACTA przez Polskę. Złożenie podpisu jest planowane na 26 stycznia 2012 roku, ale ataki hakerów m.in. z grupy Anonymous mogą przesunąć w czasie podpisanie ACTA.

Player otwiera się w nowej karcie przeglądarki