ANDRZEJ ŁAPICKI NIE ŻYJE - kim był, co osiągnął - BIOGRAFIA

Zmarł Andrzej Łapicki - gwiazda polskiego teatru.

Andrzej Łapicki - edukacja

Andrzej Łapicki urodził się 11 listopada 1924 roku w Rydze. Do gimnazjum i liceum uczęszczał w Warszawie, do szkoły im. Stefana Batorego. Liceum ukończył w 1942 roku w ramach tajnego nauczania. Następnie rozpoczął studia w konspiracyjnym Instytucie Sztuki Teatralnej. Brał także udział w powstaniu warszawskim.

Po II wojnie światowej uzyskał dyplom w Łodzi.

Andrzej Łapicki - debiut aktorski, praca aktora

W 1945 roku Łapicki debiutował w Teatrze Wojska Polskiego w Łodzi (jako Kuba w "Weselu" Wyspiańskiego).

Był związany od 1949 z teatrami warszawskimi:

- Współczesnym (1949–1964, 1966–1972),
- Dramatycznym (1964–1966, 1982–1983),
- Narodowym (1972–1981),
- Polskim (1983).

Andrzej Łapicki - debiut reżyserski

W 1957 debiutował w Teatrze Dramatycznym jako reżyser (w "Uśmiechu Giocondy" Aldousa Huxleya).

Był także dyrektorem artystycznym Teatru Polskiego w Warszawie w latach 1995-1999.

Andrzej Łapicki w Teatrze Telewizji

Andrzej Łapicki występował także w Teatrze Telewizji. Najpopularniejsze spektakle, w których brał udział to:

- Z gawędy wuja Sławomira Mrożka w reż. Jerzego Gruzy (1961),
- Do kraju tego Cypriana Kamila Norwida w reż. Maryny Broniewskiej (1962),
- Cudza żona i mąż pod łóżkiem Fiodora Dostojewskiego w reż. Andrzeja Wajdy (1962),
- Świadkowie albo nasza mała stabilizacja Tadeusza Różewicza w reż. Adama Hanuszkiewicza (1963),
- Wiele hałasu o nic Williama Szekspira w reż. Ludwika René (1965),
- Brat marnotrawny Oscara Wilde'a w reż. Jerzego Gruzy (1968),
- Makbet Williama Szekspira w reż. Andrzeja Wajdy (1969),
- Czarownice z Salem Arthura Millera w reż. Zygmunta Hübnera (1979),
- Kordian Juliusza Słowackiego w reż. Jana Englerta (1994).

Andrzej Łapicki - działalność na uczelni

Andrzej łapicki związany jest także z Państwową Wyższą Szkołą Teatralną w Warszawie, gdzie wykłada od 1953 roku. W 1979 uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego, a od 1987 roku profesora zwyczajnego.

Był także dziekanem Wydziału AKtorskiego (1971-1981), a także rektorem uczelni (1981-1987 oraz 1993 - 1996).

Andrzej Łapicki a polityka

Łapicki działał w opozycji demokratycznej od lat 80. (należał do "Solidarności")

Był członkiem Prymasowskiej Rady Społecznej i Komitetu Obywatelskiego, z ramienia którego zasiadał w Sejmie kontraktowym w latach 1989–1991 (w trakcie kadencji przeszedł do Unii Demokratycznej).