Mastektomia to najradykalniejsza metoda leczenia raka piersi. Decyzję o przeprowadzeniu tego zabiegu podejmuje lekarz onkolog. Dla kobiety zarówno decyzja, jak i samo usunięcie piersi jest zawsze ciężkim przeżyciem. Na szczęście, nie wszystkie zmiany w piersiach są równoznaczne z aż tak drastyczną interwencją. 80 proc. z nich okazuje się zmianami niezłośliwymi, wymagającymi jedynie systematycznej obserwacji albo leczenia farmakologicznego. Dlatego tak ważne jest samobadanie piersi przez kobiety, a także przeprowadzanie regularnych badań.
Jak wygląda sam zabieg? Wykonywany jest on w pełnej narkozie. Czasami, już w trakcie operacji, zachodzi konieczność zwiększenia jej skali. Wówczas chirurg usuwa nie tylko samą pierś, ale także węzły chłonne znajdujące się po stronie operowanej piersi. O konieczności ingerowania w węzły chłonne często przesądza dopiero wynik badania pobranego fragmentu tkanki usuniętego guza. Badanie to wykonuje się w trakcie operacji. Czasem konieczne okazuje się usunięcie wszystkich węzłów chłonnych. Należy to zrobić gdy lekarz stwierdzi nowotworowe przerzuty w węźle wartowniczym, czyli węźle chłonnym położonym najbliżej ogniska nowotworowego, z którego spływa chłonka. Brak przerzutów do tego węzła oznacza dla pacjentki lepsze rokowania. Usunięcie węzłów wiąże się także z powikłaniami po zabiegu (np. z obrzękiem limfatycznym).
>>>>>>> Angelina Jolie ucięła sobie piersi!
Co po zabiegu?
Co czeka pacjentkę po przeprowadzonym zabiegu? W przypadku, gdy usunięte zostały pachowe węzły chłonne, przechodzi ona rehabilitację. Po operowanej stronie ma ograniczony zakres ruchu ręki, która jest osłabiona. Często temu osłabieniu towarzyszy także, już wcześniej wspomniany, pooperacyjny obrzęk limfatyczny. Amputacja piersi może także spowodować jeszcze inne zmiany takie jak np. obniżenie lub uniesienie barku (w konsekwencji wadę postawy), odstawanie łopatki lub skrzywienie kręgosłupa. Rehabilitacja może jednak temu wszystkiemu zaradzić.
Rehabilitacja oraz wpływ na psychikę
Sposoby rehabilitacji po zabiegu są różne. Najważniejsza jest codzienna gimnastyka ręki oraz masaże (od dłoni do pachy) mogą zminimalizować lub zlikwidować obrzęk, a także przywrócić ręce pełną sprawność.
Niezwykle istotne jest także samopoczucie pacjentki. Wiele kobiet po mastektomii ma poczucie oszpecenia, okaleczenia czy wręcz kalectwa. Niektóre boją się odrzucenia ze strony partnera i postrzegają siebie jako mniej atrakcyjne, bo zostały pozbawione pewnego atrybutu kobiecości. Pacjentki bardzo potrzebują nie tylko ciepła i wsparcia ze strony najbliższych, lecz także wiary w powrót do zdrowia oraz aktywnego życia.