Dietę strefową opracował dr Barry Spears. Trzy strefy to węglowodany, białka i tłuszcze. Podstawową zasadą tej diety jest utrzymanie właściwiego poziomu insuliny, której nadwyżka ma powodować tycie.
DLA KOGO dieta strefowa
Dla osób, które mają problemy związane z podwyższaniem się hormonu insuliny. Przystępna dla osób z cukrzycą typu II. Niezalecana dla osób z chorymi nerkami lub cierpiącymi na artretyzm.
CO JEŚĆ, a czego unikać
W diecie strefiowej wskazane są ryby i owoce morza, chude białe sery, drób, jajka, lekkie sery żółte, coraz rzadziej już wędliny, jogurty i kefiry. Ze strefy produktów tłustych zalecane są oliwa z oliwek, awokado, orzechy, śmietana, serki topione, lekkie śmietany. Dodatkowo spośród węglowodanów zielone i strączkowe warzywa, owoce, np. czereśnie, kiwi, truskawki, cytrusy. Rzadziej ciemne i pełnoziarniste pieczywo, kukurydza i ziemniaki.
Patrz też: Odchudzanie po świętach Bożego Narodzenia 2012 - zobacz inne diety!
JAK STOSOWAĆ dietę strefową
Należy pamiętac o trzech podstawowych zasadach: grupy produktów trzeba łączyc w odpowiednich proporcjach. 30% dania to białka, również 30% to tluszcze i 40% to węglowodany. Zasada druga to przestrzeganie czasu jedzenia. Śniadanie należy zjeść max. 1 godzinę po przebudzeniu, kolejne posiłki jemy co 5 godzin. I ostatnia - trzecia zasada - nasze dania nie mogą przekraczać 1700 kalorii.
Musimy równiez pamiętać o tym, że nie wolno nam w czasie diety strefowej pić alkoholu, mocnej kawy oraz jeść słodyczy!
Plusy i minusy
Osoby, które stosowały tę dietę twierdzą, że nie powoduje efektu jo-jo, co jest dużym plusem. Autor diety natomiast uważa, że poprawia ona pracę mózgu i hamuje głód. Nie daje 100% efektów - to jedyny minus tej diety.