Dirofilarioza - groźna choroba twojego czworonoga

Niebezpieczne nicienie

Tę niebezpieczną chorobę wywołują nicienie, pasożyty, które w dorosłej postaci osiągają długość nawet do ok. 15-20 cm! W naszym kraju najczęściej występują robaki z gatunku Dirofilaria repens. U zarażonych psów znajdują się one często w tkance podskórnej, a są widoczne jako miejscowe zgrubienia, tworzą się guzy skóry, w których znajdują się dorosłe nicienie. Pasożyty żyją w organizmie psa nawet do 5 lat. I mogą one znajdować w każdym miejscu, gdyż pasożyty mogą wędrować w tkankach praktycznie całego ciała zarażonego zwierzęcia - mówi dr Maciej Klockiewicz z Wydziału Medycyny Weterynaryjnej SGGW. - O wiele groźniejsza jest choroba wywoływana przez Dirofilaria immitis, gdyż te nicienie zagnieżdżają się w tętnicy płucnej lub prawej komorze serca. W takim przypadku pies staje się osowiały, kaszle, ma trudności z oddychaniem, może pojawić się wodobrzusze. Rokowania są złe.

Kluczem jest komar

Zarażoną mikrofilariami krew przenoszą komary. - Psy, dużo rzadziej koty, są głównym rezerwuarem pasożytów, natomiast kluczem są tu komary - zwraca uwagę dr Klockiewicz. - Dlatego tak ważna jest profilaktyka. Nie zawsze możliwe jest unikanie miejsc, gdzie występują komary przenoszące inwazję, czy skupisk, gdzie przebywają zarażone czworonogi. Na szczęście mamy preparaty ochronne, które ograniczają ryzyko zachorowania. Warto, a nawet należy je stosować. Pies zarażony dirofilariozą powinien być poddany odpowiedniemu leczeniu przez lekarza weterynarii, w przeciwnym razie stwarza duże zagrożenie dla otoczenia.

Dirofilarioza często występuje wśród czworonogów w krajach na południu Europy. Trzeba mieć to na uwadze, wybierając się z czworonożnym pupilem w tamte rejony.

Rzadko, ale jednak się zdarza, że choroba ta może pojawić się u człowieka. Dirofilariozy są chorobami odzwierzęcymi! Nie jest jednak możliwe zarażenie się bezpośrednio od psa, chorobę na człowieka również przenosi komar. Są to jednak wyjątkowe przypadki, z którymi nasz układ immunologiczny dobrze sobie radzi. Na wszelki wypadek lepiej nie zapominać o ochronie przeciwkomarowej.