grób_pogrzeb_trumna_cmentarz_01

i

Autor: Andrzej Bęben SZOKUJĄCA wizja Adama Ragiela! Czy w Polsce zabraknie worków na zwłoki?

Jakie są zasady pogrzebu zmarłego na KORONAWIRUSA? Przejmujący opis procedur

2020-05-24 18:52

Liczba zgonów w Polsce z powodu koronawirusa zbliża się do tysiąca. Wciąż jednak przepisy o postępowaniu ze zwłokami osób zmarłych na COVID-19 są nieprecyzyjne. Jeden z internautów, który stracił tatę z powodu koronawirusa, postanowił opisać na Facebooku cały proces pogrzebu zmarłego. Historia mężczyzny jest poruszająca.

W czasie epidemii pogrzeby na cmentarzach odbywają się w zupełnie inny sposób, niż tradycyjnie. Jeżeli zmarły był zakażony koronawirusem, albo miał styczność z takimi osobami, obowiązuje dodatkowa procedura, ustalona przez Głównego Inspektora Sanitarnego. Ta jednak okazuje się niejasna, bo aby pożegnać zmarłego, trzeba się sporo natrudzić. Przekonał się o tym jeden z internautów, którzy wczoraj pochował swojego tatę. O tym, jak wygląda cała procedura pogrzebania zmarłego na COVID-19 postanowił opowiedzieć na Facebooku.

ZOBACZ TEŻ: Badania nad szczepionką na koronawirusa zagrożone!

"Tata zmarł w szpitalu jednoimiennym na Wołoskiej nad ranem, we wtorek 19 maja. Główna przyczyna to COVID-19. Tak, miał kilka chorób współistniejących, ale dawał radę. Pokonał go dopiero wirus z Wuhan. Pogrzeb był w sobotę 23 maja. Chorował od dłuższego czasu. Stan jego zdrowia zaczął się szybko pogarszać przed świętami wielkanocnymi. W Wielką Niedzielę nadszedł atak. Szybka konsultacja z lekarzem i decyzja, pomimo gigantycznych obaw, o odwiezieniu go do szpitala. Przez cztery tygodnie pełny reżim sanitarny. Zakaz odwiedzin. Można podać tylko ulubioną wodę i zdjęcia, żeby nie zapomniał jak wyglądamy. Niestety po czterech tygodniach przychodzi SMS. Tata ma pozytywny test na koronawirusa i musi zostać zabrany na Wołoską. Ktoś przez nieuwagę przeniósł wirusa na oddział. Zarażeni prawie wszyscy, łącznie z personelem. Po dwóch dniach na kardiologii zostaje przeniesiony na inny oddział. Mogę tylko się domyślać, że na tym co leżał robią miejsce dla górników ze Śląska, gdzie sytuacja robi się dramatyczna. Codzienne telefony do szpitala. Personel cudowny! Bardzo dokładnie opisują stan zdrowia, przekazują swoje rokowania. Zawsze odbierają telefony ode mnie czy od lekarza prowadzącego tatę, tak aby wiedzieli wszystko o nim. Pomimo tego, że za każdym razem telefon odbiera inny lekarz, to zawsze wszystko wie od innych. W razie czego konsultuje na bieżąco. Dziękuje! To bardzo pomagało w tym trudnym czasie. Oczywiście zakaz odwiedzin i brak możliwości jakiegokolwiek kontaktu, nawet przez telefon. Rozumiem. Przecież to szpital zakaźny. Rokowania są złe. Powoli oswajamy się, że tata odejdzie. Ostatecznie umiera o 5.00 we wtorek 19 maja. " - tak rozpoczyna swoją smutną historię na Facebooku pan Maciej Duszczyk.

Kolejna część wpisu dotyczy procedury pogrzebowej. Pan Maciej opowiada, od czego zaczął organizację pochówku, kiedy dowiedział się o śmierci taty. Okazuje się, że najwięcej istotnych informacji uzyskał od Izby Zmarłych oraz sekretariatu szpitala, w którym zmarł jego ojciec.

"Telefon dostaje ok. 6.00. Lekarka spokojnym głosem informuje, że niestety tata odszedł. Niedługo ktoś ma się z nami skontaktować w sprawie dalszej procedury. Podejrzewam, że łatwo nie będzie. Niestety sekretarka ze szpitala dzwoni najpierw do mamy. Chciałem sam to zrobić, ale dopiero wtedy kiedy mógłbym jej powiedzieć jak będzie dalej. Trudno - trzeba to ogarnąć. Mama mówi, że skontaktuje się ktoś z Sanepidu. Czekam do 11.00. Nikt nie dzwoni i nigdy nie zadzwonił. Trzeba spróbować samemu coś się dowiedzieć. Najpierw Internet. Podobno pogrzeb musi się odbyć w 24h po odebraniu ciała. Nie można identyfikować ciała. Pogrzeb z reżimem sanitarnym. Nie wiem kompletnie o co chodzi. Telefon na infolinię Covid w NFZ. Mówię co i jak. Pani bardzo spokojnie słucha i przepraszającym tonem odpowiada, że ona jednak w sprawie procedury organizacji pogrzebów nic nie wie. Podaje telefon do Sanepidu. Dzwonię. Odbiera Pani z oddziału Sanepidu na lotnisku Okęcie. Na chwilę tracę głos bo mam wrażenie, że źle się dodzwoniłem. Chce się rozłączyć, ale po drugiej stronie słuchawki słyszę spokojny głos, że może w czymś pomóc. Opisuje sytuację. Ponownie Pani nie umie mi doradzić co dalej. Podaje kilka innych numerów telefonów do centrali i do oddziału powiatowego w Warszawie. Prosi aby dzwonić tam do 15.00 i być cierpliwym. Dzwonię na wszystkie numery po kilkadziesiąt razy. Nikt nie odbiera. Jakoś mogę to zrozumieć. Przecież tych urzędników z Sanepidu nikt na to nie przygotował. Mieli spokojną pracę, a tu nagle wpadli w oko cyklonu i po prostu nie dają rady. Dobra może jednak szpital. Dzwonię na oddział, gdzie leżał tata. Po kilku rozmowach wiem prawie wszystko. Większość informacji dostałem z sekretariatu szpitala i od Pana z Izby Zmarłych (ktoś pięknie to nazwał – o wiele lepiej brzmi niż prosektorium). Info, że pogrzeb ma być 24h po odebraniu ciała to bzdura. Procedura jest podobna do normalnej, ale jednak jest kilka różnic, o czym za chwilę. Teraz telefony do rodziny. Oczywiście będą pytania na co umarł. Mówić, że Covid czy nie? Podejmujemy decyzję, że tak. Tak po prostu będzie uczciwie. Kolejny telefon to zakłady pogrzebowe. Dzwonię do pierwszego i opisuje sprawę. Pani lekko zakłopotana. Mówi, że jeszcze nikogo nie chowali z Covidem i że oddzwoni. Dzwonię do drugiego. Ci mają doświadczenie. Pierwszy szok. Jeżeli chcielibyśmy pogrzeb tradycyjny, to musimy sobie zdawać sprawę, że osoby z zakładu pogrzebowego będą w pełnych strojach zapobiegających przed zarażeniem. Nie - zdecydowanie tego nie chcemy. No to kremacja. To pozwoli zorganizować pogrzeb w podobny sposób jak „normalnie”. Jadę do urzędu po akt zgonu. Pani w urzędzie wiedząc skąd przyszły papiery bardzo jest pomocna i wszystko dokładnie wyjaśnia i odpowiada na pytania."

O ile transport zwłok w takiej sytuacji odbywa się w tradycyjny sposób, to w przypadku zmarłych, którzy byli chorzy, lub mieli kontakt z zakażonymi koronawirusem procedury są już zupełnie inne.

"W miarę szybko poszło i pędzę do zakładu pogrzebowego zawieźć dokumenty i uzgodnić szczegóły. Robimy kalkulację kosztów. Drugi szok – muszę zapłacić za pełną dezynfekcję samochodu, który będzie wiózł tatę do kremacji. To też jednak całkowicie zrozumiałe. Ustalam pogrzeb na sobotę i jadę do księdza ustalić szczegóły. W kościele może być 25 osób, a ja spodziewam się minimum setki. Co robić? Szybko uzgadniamy, że wystawimy krzesła na zewnątrz kościoła i tak zorganizujemy pogrzeb. Patrzę na prognozę pogody. Niedobrze - ma padać deszcz, ale może się zmieni (ostatecznie była idealna pogoda). Wracam do mamy powiedzieć, że wszystko załatwiłem. Modlitwa za tatę, trochę nas uspokaja. Wieczorem włączam Internet. Na Twitterze Ministerstwa Zdrowia informacja o dzisiejszych zgonach. Informacja „83 M – Warszawa”, to tata. To samo na stronie TVN24. Czyli przestał być anonimowym zmarłym. Jest 940 zmarłym na Covid w Polsce." - czytamy na Facebooku. 

Pan Maciej opisuje także, jak w takiej sytuacji wygląda identyfikacja zwłok. To chyba najbardziej poruszająca część jego wpisu.

"Zostaje jeszcze jedna kluczowa sprawa. Będę musiał zidentyfikować tatę, tak aby nie doszło do jakiejś pomyłki. To mało prawdopodobne, ale to element procedury. Niestety o pojechaniu do szpitala i identyfikacji na miejscu nie ma mowy. W czwartek dzwoni telefon z Izby Zmarłych. Pan, z którym już rozmawiałem opisuje mi co się stanie. Za chwilę wyślą mi zdjęcie i ja mam oddzwonić i potwierdzić, że to tata. Przychodzi MMS. Oddzwaniam i potwierdzam. Ryczę przez chwilę jak bóbr. Najtrudniejsze w tym wszystkim jest to, że nie ma możliwości nawet symbolicznego pożegnania." - czytamy w poście. 

W dalszej części opisuje, jak wyglądają uroczystości pogrzebowe. Uczestnicy uroczystości muszą mieć założone maseczki, zaleca się także stosowanie rękawiczek ochronnych oraz zachowanie dystansu między osobami biorącymi udział w uroczystości.

"Pogrzeb odbywa się już bez żadnych problemów. Przychodzi bardzo dużo ludzi. Oczywiście zachowujemy dystans i wszyscy w maseczkach. Tylko to przypomina, że nadal nie jest normalnie. Proszę o nieskładanie bezpośrednich kondolencji. Musze chronić mamę. Wszyscy to uszanowali. Dziękuje!" - relacjonuje pan Maciej.

"Z ostatniego tygodnia mam kilka wniosków. Po pierwsze wszyscy ludzie, z którymi rozmawiałem bardzo starali się pomóc, choć czasami po prostu nie umieli lub nie mogli. Najbardziej pomocny był jednak Pan z „Izby Zmarłych” szpitala na Wołoskiej. Bardzo mu dziękuje. Po drugie jest wiele informacji o tym jak się zabezpieczać i jak wygląda procedura, kiedy Ktoś jest zarażony, ale kompletnie brak jest informacji jak działać po śmierci najbliższego, u którego stwierdzono Covid. Przydałby się jeden numer infolinii, pod którym można byłoby się dowiedzieć jak postępować i przygotować się na to co będzie czekać najbliższych zmarłego. To jest ekstremalnie trudny czas i przydałoby się, żeby Państwo o tym pomyślało. I po trzecie liczba zmarłych nadal jest niewielka – pewnie dzisiaj przekroczy tysiąc, ale Covid z nami zostanie i dobrze by było o jasne procedury w tym zakresie. Mój wpis jest publiczny – może pomoże komuś, kto stanie przed tymi samymi pytaniami, jak ja w ubiegły wtorek. Wydaje się, że Facebook to dobre miejsce aby go opublikować." - tak kończy swój wpis internauta.

SPRAWDŹ TAKŻE: Aż 63 proc. seniorów twierdzi, że nie potrzebuje pomocy podczas kwarantanny

Player otwiera się w nowej karcie przeglądarki

Nasi Partnerzy polecają