Listy

Taki niewielki ten wasz dodatek, a tak dużo ciekawych informacji można z niego wyczytać! Od czasu kiedy się ukazuje, zdążyłem skorzystać z kilku informacji, za co jestem niezmiernie wdzięczny. W ostatnim numerze znalazłem kontakt do Uniwersytetu Trzeciego Wieku, zgłosiłem się tam od razu, a już od połowy października zacznę dojeżdżać na zajęcia. Tekst, w którym wyjaśniano zasady przyznawania lokali socjalnych bardzo mi się przyda, ponieważ zadłużona rodzina z mojego bloku najwyraźniej wymaga pomocy. Zamierzam jej udzielić, dając wskazówki. Przydały mi się również rady udzielone przez lekarza.

Jarosław Chmielnik (67 lat) z Węgorzewa

Moja mama jest nieznośna

Moi drodzy! Piszę ten list do "Seniora" w nadziei, że ktoś kto ma podobne doświadczenia, wypowie się na ten temat w rubryce "Listy". A może nawet jakiś specjalista udzieli porady na łamach? Moja blisko 70-letnia mama w ciągu ostatnich paru lat bardzo się zmieniła. Niestety na niekorzyść. W tej chwili można powiedzieć, że jest zupełnie innym człowiekiem niż ten, którego pamiętam z dzieciństwa i wczesnej młodości. Przede wszystkim stała się bardzo wymagająca. Uważa, że powinnam poświęcać jej dużo więcej czasu. Mieszkam w pobliżu. Bywam u niej codziennie. Sprzątam, prasuję i gotuję. Jest bardzo kapryśna i chce, bym przyrządzała tylko to, na co ma ochotę. Przynoszę jej z wypożyczalni filmy. Nie zawsze mam czas, aby obejrzeć je razem z mamą. Mam dwoje dzieci, wprawdzie już niemałych, ale w domu mam i tak mnóstwo zajęć, a moja praca zawodowa jest dość wyczerpująca. Mama ciągle robi mi wymówki, krytykuje, fuka i obraża się o byle co. Jest coraz bardziej krytyczna i agresywna wobec mnie. Bywa, że kiedy staję pod jej drzwiami, nie mam nawet ochoty nacisnąć na klamkę. Nie mam pojęcia, dlaczego mama tak bardzo się zmieniła. Nie da się z nią o tym spokojnie porozmawiać. Nie chce słyszeć o wizycie u psychologa ani psychiatry. Proszę, pomóżcie!

Julia z Końskich