Gliński to socjolog, profesor, wykładowca akademicki, ekolog. W latach 2005–2011 był przewodniczącym Polskiego Towarzystwa Socjologicznego.
Studiował w Instytucie Nauk Ekonomicznych oraz w Instytucie Socjologii UW, w 1978 obronił magisterium w zakresie ekonomii. Odbył następnie studia doktoranckie w Zakładzie Badań nad Stylami Życia Instytutu Filozofii i Socjologii PAN.
W 1984 na podstawie pracy "Ekonomiczne uwarunkowania stylu życia. Rodziny miejskie w Polsce w latach siedemdziesiątych" napisanej pod kierunkiem Andrzeja Sicnińskiego uzyskał stopień doktora nauk humanistycznych. Habilitował się również w Instytucie Filozofii i Socjologii PAN w 1997 na podstawie rozprawy zatytułowanej "Polscy Zieloni. Ruch społeczny w okresie przemian". W 2008 otrzymał tytuł profesora nauk humanistycznych.
Zawodowo od końca lat 70. związany z Instytutem Filozofii i Socjologii PAN. Od 1997 do 2005 kierował Zakładem Społeczeństwa Obywatelskiego. Został też profesorem zwyczajnym w Instytucie Socjologii Uniwersytetu w Białymstoku i kierownikiem Zakładu Socjologii na tej uczelni. W pracy naukowej specjalizuje się w badaniu ruchów społecznych, socjologii kultury i społeczeństwa obywatelskiego, a także w kwestiach społecznych aspektów ochrony środowiska.
W 2011 został odznaczony przez Bronisława Komorowskiego Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.