Super AGRO. Kiedy można stosować nawozy sztuczne

Aby uprawiać piękne rośliny, dorodne i zdrowe warzywa czy owoce, trzeba im stworzyć odpowiednie warunki do prawidłowego rozwoju. Słońce i woda nie wystarczą. Należy wzbogacać ziemię, w której rosną, nawozami naturalnymi - bezpiecznymi dla ludzi i środowiska. Ważne jest, aby stosować je w odpowiednim terminie.

Nawozy naturalne nie tylko dostarczają roślinom niezbędnych makro- i mikroelementów, ale też rozkładając się, wzbogacają glebę w próchnicę. Trzeba jednak umiejętnie je stosować, by nie zagrażać środowisku naturalnemu. Istotny jest termin, aby wszystkie składniki odżywcze znajdujące się w nawozach zostały maksymalnie wykorzystane przez roślinę. Te, które nie zostały "spożyte", głównie azot i fosfor, mogą zostać wymyte w głąb profilu glebowego, stanowiąc poważne źródło zanieczyszczeń rolniczych gleb i wód.

Od 1 marca do końca listopada

Według polskiego prawa nawozów naturalnych, czy to w postaci płynnej czy stałej (obornik, gnojówka, gnojowica), możemy używać od 1 marca do 30 listopada. Wyjątkiem są uprawy pod osłonami, gdzie nawozy można stosować przez cały rok.

Najodpowiedniejszą porą do zastosowania nawozów naturalnych jest jednak jesień. Wtedy np. obornik zdąży się do wiosny rozłożyć w glebie. Świeżo nawiezionych gleb nie lubią niektóre gatunki warzyw, np. marchew, pietruszka, burak czy pomidory.

Z kolei w okresie wiosennym, jeśli już podaje się obornik, to w mniejszych dawkach i powinien być on dobrze przefermentowany. Na takiej glebie można posadzić późne warzywa o długim okresie wegetacji, np. późną kapustę, seler, ziemniaki czy pory.

W terminie wiosennym do nawożenia przedsiewnego roślin zaleca się za to stosować gnojowicę i gnojówkę.

Nawozów naturalnych nie wolno również stosować:

- na glebach zalanych wodą, przykrytych śniegiem, zamarzniętych do głębokości 30 cm oraz podczas opadów deszczu,
- w odległości mniejszej niż 20 m od jezior i zbiorników o powierzchni powyżej 50 ha, ujęć wody i morskiego pasa nadbrzeżnego,
- płynnych (gnojownica, gnojówka) na glebach bez okrywy roślinnej, położonych na stokach o nachyleniu większym niż 10 proc.,
- płynnych podczas wegetacji roślin przeznaczonych do bezpośredniego spożycia przez ludzi.