Po tym, jak tysiące lekarzy podpisało Klauzulę Sumienia, wielu pacjentów zaczęło niepokoić się o swoją przyszłość. Przecież medycy katolicy odmawiają wykonywania zabiegów legalnych według polskiego prawa. Takich jak usuwanie ciąży w niektórych przypadkach.
Kiedy według polskiego prawa kobieta może przerwać ciążę?
Kwestię tę reguluje ustawa z 1993 roku o planowaniu rodziny, ochronie płodu ludzkiego i warunkach dopuszczalności przerywania ciąży. Aborcja w Polsce jest legalna w następujących przypadkach:
- Gdy ciąża stanowi zagrożenie dla życia lub zdrowia kobiety
- Gdy badania prenatalne z dużym prawdopodobieństwem wskazują na ciężkie i nieodwracalne uszkodzenie płodu (do 21 tygodnia ciąży)
- Gdy istnieje uzasadnione podejrzene, że ciąża jest wynikiem czynu zabronionego (do 12 tygodnia ciąży)
Zgodnie z polskim prawem lekarz co prawda może odmówić wykonania aborcji ze względu na konflikt sumienia, jednak ma obowiązek wskazać inną, realną możliwość przeprowadzenia zabiegu, czyli skierować pacjentkę do innego lekarza.
Dodatkowo lekarz ma obowiązek wykonać zabieg zawsze wtedy, jeśli ciąża zagraża bezpośrednio życiu kobiety albo z dużym prawdopodobieństwem może spowodować ciężki uszczerbek na zdrowiu i nie można dopuścić do zwłoki ze względu na to zagrożenie.
Jeżeli sprawa dotyczy osoby nieletniej lub ubezwłasnowolnionej całkowicie, niezbędna jest zgoda rodziców/opiekunów prawnych. Jeśli pacjentka nie może wyrazić zgody (np. jest nieprzytomna) lub ma mniej niż 13 lat, dodatkowo konieczna jest zgoda sądu rodzinnego.
Od 1966 do 1997 roku aborcji można było dokonać także ze względu na trudną sytuację osobistą kobiety, trudne warunki materialne. Trybunał Konstytucyjny uznał jednak ten zapis za niezgodny z Konstytucją.