Największy grób świata

Tak mumifikowano ciała w starożytnym Egipcie

ycie pozagrobowe było niezwykle ważne dla starożytnych Egipcjan. Piramida czy grobowiec były tylko opakowaniem dla ciała zmarłego. Najważniejszą rzeczą w praktykach pogrzebowych była mumifikacja zwłok.

Na samym początku wyjmowano przez nos mózg. Robiono to używając haka, a resztki wypłukiwano specjalnym płynem organicznym. Po czym rozcinano zwłoki i wyjmowano wnętrzności. Ciało było napełniane żywicą cedrową, mirrą, cynamonem i innymi substancjami. Zwłoki zaszywano i na 70 dni zanurzano w natronie (soda).

Na koniec ciało było owijane delikatnymi taśmami nasączonymi gumą arabską oraz grubszymi płóciennymi całunami. Mumifikacje stosowano

w Egipcie jeszcze w czasach chrześcijańskich. Sztuka ta została porzucona wraz z podbojem arabskim w VII wieku.

Ciekawe piramidy w Polsce i na świecie

W Warszawie

Grobowiec Gustawa Kamieńskiego, inżyniera i pisarza, na warszawskich Powązkach.

W Rapie

Tuż przy granicy z Rosją. W grobowcu spo-częły ciała siedmiorga członków rodziny Fahrenheidów.

W Meksyku

Piramidę Słońca zbudowano ok. 150 r. Ma 65 m wysokości. W środku znajdują się nierozpoz-nane jeszcze komory.

Wielka Piramida jest częścią nekropolii w Gizie, leżącej nieopodal Kairu. Niegdyś nekropolia znajdowała się kilka kilometrów od pałacu faraona w Memfis. Budowla została wzniesiona ok. 2550 lat przed Chrystusem.

Niedokończona budowa

Zbudowano ją na sztucznie wyrównanym terenie, a jej boki są zwrócone dokładnie na północ, południe, wschód i zachód. Do jej budowy wykorzystano bloki kamienne, ważące po 2,5 tony. Zdarzały się jednak i większe okazy ważące nawet 80 ton. Jest ich w sumie ponad 2,3 miliona. Całość waży sześć milionów ton.

Układane warstwy kamieni tworzyły schodki. Wyrównywano je potem drobnymi kamieniami. Na końcu piramidę okładano wygładzonymi wapiennymi płytami pochodzącymi z Tury.

Do dziś nie pozostało po nich ani śladu. Wapienne płyty, podobnie jak kamienne bloki ze świątyń i grobowców wykorzystane zostały bowiem do... budowy Kairu.

Środkowa komora grobowa (królowej) nigdy nie została ukończona. Dlaczego? Nie wiadomo. Po zaniechaniu w niej prac w pobliżu wybudowano wielką galerię o długości 47 metrów. Prowadzi ona do głównej (królewskiej) komory grobowej. Nad nią znajduje się pięć komór odciążających. Do komory tej prowadzą skośne szyby wentylacyjne. Ściany i sufit komory królewskiej ozdobione są wygładzonymi płytami z różowego granitu. Sarkofag ma 2,25 m długości i po metrze szerokości i wysokości. Prawdopodobnie został tu złożony w trakcie budowy piramidy. Brzeg sarkofagu nosi ślady włamania.

Do tej pory nie wiadomo jak piramidę zbudowano. Możemy tylko podziwiać kunszt starożytnych budowniczych. W czasach kiedy nie znano jeszcze koła i dysponowano prymitywnymi narzędziami zbudowano precyzyjnie skonstruowany obiekt. Fundamenty piramidy zostały osadzone na skale, tak że budowla prawie się nie zapada. W ciągu 5 tys. lat osiadła zaledwie półtora centymetra!

Drzwi na końcu korytarza

Jeszcze do niedawna obowiązywała wersja, że piramidę budowały setki tysiący niewolników zagonionych na plac budowy przez tyrana. Jednak ostatnie odkrycia przeczą tej teorii. W pobliżu piramidy odkryto wioskę, zamieszkaną przez robotników. Byli to najemni robotnicy, którym zapewniano wyżywienie i opiekę medyczną. Tych, którzy umarli chowano na cmentarzu w pobliży piramidy przeznaczonej dla władcy!

Przypuszcza się, że budowla może jeszcze kryć wiele komnat i korytarzy. Co jakiś czas odkrywa się kolejne rewelacje. I tak w komorze królowej znajduje się korytarz o długości około 60 m, choć wcześniej zakładano, że mierzy tylko 8. Na jego końcu znajdują się małe drzwiczki.

Ostatnia zagadka wiąże się z samym Cheopsem. W piramidzie nie znaleziono żadnych hieroglifów. Do dziś nie znaleziono też mumii faraona. Może znajduje się ona w jednej z nieodkrytych jeszcze komnat?