Nasza Iza już rysuje

Bo choć lekarze nie dawali Izie większych szans, to tuż przed świętami otworzyła oczy. Teraz, ku zdumieniu i radości wszystkich, szybko wraca do zdrowia.

Dziewczynka chwyta kredkę i powoli, ale z wielkim zapałem rysuje kwiatuszek. - Dla babci Jadzi - z uśmiechem mówi Iza z Celin Szlacheckich (woj. lubelskie).

- Mamusiu, podoba ci się? - pyta.

Wzruszenie odbiera pani Bożenie (36 l.) głos. Dla niej rysunek córeczki, choć wykonany niewprawną jeszcze po długiej chorobie rączką, jest najpiękniejszy na świecie.

Iza była w śpiączce przez trzy długie miesiące. Na dziewczynkę wpadł rozpędzony pirat drogowy, kiedy na swoim rowerze jechała poboczem.

- Śpiączka się przedłuża. Z Izą może być różnie - lekarze nie byli optymistami.

To cud-pacjentka

Ale ona się ocknęła. Zaczęła ruszać rączkami i nóżkami, coraz lepiej mówić. Tak błyskawicznie wracała do zdrowia, że na święta dostała przepustkę do domu.

Teraz Iza jest na oddziale rehabilitacji lubelskiego szpitala.

- Mała po prostu kwitnie. Uśmiechnięta i nieprawdopodobnie pomysłowa. Cud-pacjentka! - nie posiada się z radości Monika Pastuszak (28 l.), terapeutka, która opiekuje się 9-latką.

Mama dziewczynki z dumą obserwuje, jak jej córeczka dosłownie chłonie życie całym swoim wychudzonym po śpiączce ciałkiem.

- Ach, jak ona chce być zdrowa! - cieszy się.

Niedługo będę chodzić

- Pracuje bez wytchnienia - mówi Jadwiga Czubat (24 l.), psycholog.

Gdy w szpitalu Iza po raz pierwszy wzięła do ręki kredkę, na sali ćwiczeń zrobiło się cicho. Wszyscy na nią patrzyli.

Przed nią nowe wyzwania. Mała pacjentka marzy o tym, by jak najszybciej wrócić do szkoły.

- Niedługo będę wspaniale chodzić - obiecuje Iza.

- Przeszła przez takie piekło, że teraz da sobie radę ze wszystkim - wierzy jej mama.