NIEDZIELA PALMOWA, 1.04.2012 - co upamiętnia Niedziela Palmowa, znaczenie święta, początek Wielkiego Tygodnia

To właśnie w Niedzielę Palmową w kościołach poświęcane są palmy wielkanocne. Tradycja wiąże się z tym, że są przygotowane z gałązek wierzbowych, powplatanych kosmyków siana, słomy, suchej trawy, a także kolorowych kwiatów z bibuły i wstążek.

Ta piękna ozdoba symbolizuje nieśmiertelność duszy oraz zmartwychwstanie. Wierzba z kolei jest symbolem odradzającego się życia na wiosnę. Najpiękniejsze palmy wystawiane są w kościele na okres świąteczny, a później często trafiają do regionalnych muzeów.

Niedziela Palmowa - zwyczaje

W Niedzielę Palmową w parafiach coraz częściej odbywają się liczne konkursy związane np. z wielkością palm wielkanocnych. Zasadą w takich konkursach jest posiadanie co najmniej kilkudziesięciometrowej palmy, która musi samodzielnie stać (palmy nie mogą zawierać metalowych części).

W Polsce środkowej i wschodniej zwyczajem było uderzanie się palmami po wychodzeniu z kościołów, co oznaczało przekazywanie sobie witalności, żywotności, życzenia bogactwa i zdrowia.

Dawniej wierzono również w funkcje ochronne palmy więc skruszone rośliny z poświęconej palmy wrzucano do różnych leków, naparów, gdyż wierzono, że mają one lepsze właściwości lecznicze. Umiejscowienie palmy podczas burzy w oknie, chroniło dom przed pożarem wynikającym z uderzenia piorunów.

Niedziela Palmowa obfitowała również w inne zwyczaje takie jak: odwiedzanie domów przez tzw. przebierańców, jednak te powoli zanikają w ówczesnej rzeczywistości.

Niedziela Palmowa - początek Wielkiego Tygodnia

Niedziela Palmowa została ustanowiona na pamiątkę przybycia Jezusa do Jerozolimy. Jest to więc czas wyciszenia, spokojnego przygotowania do świąt, przeżywania cierpienia męki Chrystusa oraz nadchodzącej radości z zmartwychwstania.

Jest to bardzo ważny czas dla wszystkich wierzących, kiedy to mogą skupić się na refleksji dotyczącej nie tylko obecności w świecie rzeczywistym, ale również tego, co spotyka człowieka po śmierci. To czas duchowej odnowy, przeżycia wraz z innymi najboleśniejszych, ale zarówno najpiękniejszych momentów w życiu Chrystusa.