Szanowni Państwo!
Od siedmiu lat reprezentatywne centrale związków zawodowych próbują prowadzić dialog społeczny z obecną koalicją rządową PO-PSL. Niestety zarówno były Premier Donald Tusk, jak obecnie Ewa Kopacz traktują dialog w naszym kraju jak zło konieczne, czego konsekwencją są obecne protesty i niepokoje społeczne.Postulaty, które przedstawiamy Pani Premier to nie obrona przywilejów związkowych, ale realne problemy polskiego społeczeństwa nierozwiązane na przestrzeni ostatnich lat, mimo konkretnych propozycji strony społecznej.
Z końcem stycznia minął ostateczny termin, jaki daliśmy Pani Premier na rozpoczęcie negocjacji. Niestety premier RP, która tyle mówi o dialogu, nie tylko nie chce się spotykać ze związkowcami, ale nie odpowiedziała nawet na nasze pismo. Dlatego będziemy protestować.
Już w najbliższych dniach rozpoczną się akcje, których celem jest zmuszenie polskiego rządu do dialogu. Poniżej prezentujemy katalog spraw wymagających pilnego rozwiązania, gdyż w przeciwnym razie może nastąpić eskalacja protestów.
Apelujemy do wszystkich, którym bliskie są nasze postulaty - nadchodzi moment, w którym musimy się o nie upomnieć! Bądźmy solidarni!
Piotr Duda
Żądamy negocjacji nt.:
- Szybkiego wzrostu minimalnego wynagrodzenia do poziomu 50% przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej.
- Wprowadzenia minimalnej stawki wynagrodzenia za godzinę pracy, niezależnie od formy zatrudnienia.
- Wycofania antypracowniczych zmian w kodeksie pracy, dotyczących czasu pracy oraz wprowadzenia zasady zawierania umowy o pracę na piśmie przed rozpoczęciem pracy.
- Wyeliminowania stosowania śmieciowych umów o pracę oraz patologicznego samozatrudnienia.
- Odblokowania wzrostu wynagrodzeń dla pracowników państwowej i samorządowej sfery budżetowej.
- Wycofania się z podwyższonego wieku emerytalnego oraz wprowadzenia prawa do skracania powszechnego wieku emerytalnego dla ubezpieczonych legitymujących się: kobiety 35 letnimi, a mężczyźni 40 letnimi okresami składkowymi i minimalnym kapitałem emerytalnym gwarantującym przyszłe świadczenie na poziomie nie mniejszym niż minimalna emerytura.
- Wprowadzenia skutecznej polityki państwa ukierunkowanej na tworzenie stabilnych miejsc pracy, chroniących pracowników przed ubóstwem.
- Odmrożenia podstawy naliczania zakładowego funduszu świadczeń socjalnych.
- Wypracowania i wdrożenia skutecznego programu walki z ubóstwem i wykluczeniem społecznym, w tym zwiększenia wysokości progów dochodowych uprawniających do świadczeń rodzinnych i pomocy społecznej.
- Przywrócenia odpowiedzialności państwa za zdrowie obywateli.
- Bardziej sprawiedliwego podziału wypracowanego dochodu narodowego m.in. poprzez zwiększenie progresji podatkowej.
- Wprowadzenia systemowych zmian w dialogu społecznym zgodnie z oczekiwaniami partnerów społecznych.