Super Historia: Pogrążył go wietnam

Lyndon Baines Johnson, nazywany w skrócie LBJ, uchodził w latach 50. i 60. za najbardziej wpływowego po prezydencie Eisenhowerze polityka amerykańskiego. W 1963 r. przejął prezydenturę jako wiceprezydent po zabójstwie Johna F. Kennedy'ego, a w 1964 r. wygrał wybory na prezydenta najwyższym odsetkiem głosów w historii wyborów prezydenckich w USA (61 proc.). Po zamordowanym poprzedniku Johnie F. Kennedym otrzymał w spadku wojnę w Wietnamie i ogromne problemy społeczne.

Droga na szczyt

LBJ urodził się 27 sierpnia 1908 r. w Stonewall w stanie Teksas. Pochodził z biednej farmerskiej rodziny. Udało mu się jednak ukończyć studia pedagogiczne. Bardzo krótko pracował jako nauczyciel. Zdecydowanie wolał politykę. Na szerokie wody polityki wypłynął w 1937 r. Wybrano go wtedy do Izby Reprezentantów. Wkrótce po zwycięstwie towarzyszył prezydentowi Rooseveltowi w czasie jego podróży po Teksasie. Wtedy to został niejako protegowanym prezydenta. Gdy w 1948 r. został senatorem, jego kariera polityczna nabrała tempa. Był najmłodszym politykiem wybranym na przywódcę frakcji parlamentarnej. Stał się drugim po prezydencie politykiem w Stanach Zjednoczonych. Pomagał przeforsować niektóre inicjatywy prezydenta Eisenhowera, nie zgadzał się natomiast na wsparcie Francuzów w Wietnamie. W 1960 r. ubiegał się o nominację demokratów na prezydenta. Przegrał z Johnem F. Kennedym, a po jego zabójstwie objął urząd prezydencki. Następne wybory wygrał już bez najmniejszych problemów.

Wojna nie do wygrania

Jako prezydent przeprowadził wiele reform społecznych, realizując swoją ideę stworzenia "Wielkiego Społeczeństwa". Zakładał uchwalenie całego pakietu ustaw dotyczących m.in.: praw obywatelskich, walki z ubóstwem, pomocy w edukacji i dostępie do opieki medycznej czy zniesienia przeszkód w prawie do głosowania. Program ten był skierowany zarówno do białych, jak i czarnoskórych Amerykanów. Realizował go bardzo skutecznie, gdyż w okresie jego rządów uchwalonych w Kongresie zostało ponad 200 ustaw, które obowiązują do dziś. Opinia społeczna względem Johnsona była jednak podzielona. Mimo prospołecznych reform i walki z dyskryminacją rasową, to właśnie za jego kadencji zawrzało w kwestii Afroamerykanów, zwłaszcza na Południu. Kulminacją było zabójstwo Martina Luthera Kinga. Również za zgodą LBJ aktywność amerykańskich żołnierzy w Wietnamie znacznie wzrosła, co nadszarpnęło zaufanie do niego wielu demokratów. Przedłużająca się wojna, jej okrucieństwo wywołały protesty antywojenne w USA. Popularność Johnsona drastycznie spadła, w tej sytuacji zrezygnował on ze starań o reelekcję w wyborach w 1968 r. Biały Dom opuścił w styczniu 1969 r. Zmarł w San Antonio 22 stycznia 1973 r.

Zobacz: Super Historia: Kapłanka kina III Rzeszy

Zapisz się: Codziennie wiadomości Super Expressu na e-mail