Światowe doświadczenia związane z przeciwdziałaniem skutkom epidemii SARS-CoV2 wskazują, że jednym z najważniejszych elementów decydujących o jej przebiegu jest wydolność narodowych systemów ochrony zdrowia. Sprawna organizacja i zarządzanie zasobami służby zdrowia są – obok wczesnego wprowadzenia regulacji administracyjnych przyczyniających się do ograniczenia przenoszenia wirusa pomiędzy poszczególnymi osobami - czynnikami realnie przekładającymi się na ograniczenie ilości zachorowań i wygaszanie epidemii.
Wiedza nt. możliwych do uniknięcia błędów organizacyjnych, podobnie jak posługiwanie się sprawdzonymi w praktyce rozwiązaniami dotyczącymi sposobów i metod leczenia najcięższych powikłań towarzyszących zakażeniu wirusem SARS-CoV-2 jest dziś doświadczeniem, z którego należy wyciągnąć wnioski i przenieść w najdoskonalszej z możliwych wersji na polski grunt przed spodziewanym szczytem zachorowań.
Przytoczone fakty uzasadniają potrzebę organizacji polskiej misji medycznej, która od 30 marca do 9 kwietnia będzie przebywać we Włoszech w celu wymiany doświadczeń dotyczących form i sposobów organizacji krajowego systemu ochrony zdrowia pod kątem skuteczności zarządzania walką z epidemią. Misja będzie realizowana przez Wojskowy Instytut Medyczny przy udziale Polskiego Centrum Pomocy Międzynarodowej, a uczestniczyć w niej będzie 15 osób, w tym 7 lekarzy intensywistów oraz medyków innych profesji.
ZOBACZ: Polacy do pracowników służby zdrowia: Jesteście wspaniali. Dziękujemy! [WIDEO]
Wojskowy Instytut Medyczny realizował już podobnego typu zadania w trakcie zabezpieczenia medycznego misji w Afganistanie będąc jednostką wsparcia kadrowego, ale także koordynującą transmisję wiedzy z rejonu działań militarnych na potrzeby krajowe. W pierwszej kolejności działanie to znalazło zastosowanie w programach szkolenia kadr medycznych kierowanych następnie w rejon misji wojskowych. W dalszej perspektywie pozwoliło przenieść najbardziej wartościowe doświadczenia i procedury do stosowania w praktyce krajowego rynku medycznego, głównie w jego części dotyczącej medycyny ratunkowej.