Problemy behawioralne u psów i kotów wynikające ze stresu. Jak sobie poradzić?

Stres u kota

Koty to stworzenia bardzo wrażliwe. Stres bywa u nich źródłem wielu problemów, także zdrowotnych, a nie tylko behawioralnych. Koty, podobnie zresztą jak ludzie, narażone są na występowanie stresu krótkotrwałego i długotrwałego. Stres krótkotrwały to reakcja na silny bodziec, a po ustąpieniu "zagrożenia" organizm kota powraca do normy. Gorzej jest w przypadku stresu długotrwałego. To reakcja organizmu na regularnie występujący bodziec, stres nie ustępuje szybko, a organizm kota powoli ulega destrukcji. Stres może doprowadzić nawet do wystąpienia chorób przewlekłych (szczególnie problemów z drogami moczowymi, a także cukrzyca, niewydolność serca, alergie, stany zapalne przewodu pokarmowego) oraz obniża odporność organizmu na infekcje.

Przyczyny stresu dla kotów to między innymi: podróż, przeprowadzka, nuda, życie na zamkniętej przestrzeni bez urozmaiceń, restrykcyjne karmienie, życie z osobnikami, których nie toleruje, brak kryjówki, wizyta u lekarza, żwirek w kuwecie, którego kot nie lubi. Jak widać przyczyn jest wiele, a ludzie często nie zdają sobie z nich sprawy. Kot pokazuje, że jest zestresowany. Pojawiają się wymioty, biegunki, kot nie załatwia się do kuwety, ma problemy ze snem, pojawiają się problemy z apetytem, może nawet wylizywać lub wyskubywać futro do krwi.

Oczywiście wyjazd opiekuna i pojawienie się w domu nowych ludzi również jest stresem dla kota. Przed wyjazdem na wakacje upewnijmy się, że kot zapoznał się z tymczasowym opiekunem, a opiekun wie, jak zajmować się kotem. Lepiej pozostawić koty w otoczeniu, które znają, niż zabierać go ze sobą w długą podróż i poznawać z nowym miejscem na dwa tygodnie.

Stres u psa

Dla psów źródła stresu są inne, niż dla kotów. Zawsze warto pamiętać, że psa stresują: pozostawanie samemu w domu, wizyty obcych osób, podróż, wizyta u lekarza, burze, fajerwerki, zmiana opiekuna, przeprowadzka, długa rozłąka, choroba opiekuna, nowy członek rodziny. Psy na stres reagują różnie. Mogą wyć lub szczekać, załatwiać się w mieszkaniu, niszczyć przedmioty, biegać za ogonem, zachowywać się agresywnie wobec ludzi i innych zwierząt, nadmiernie wylizywać lub wygryzać sierść. Stres mocniej przeżywają psy lękliwe lub nadpobudliwe, rozpieszczone, adoptowane w dorosłym wieku, po przejściach oraz te niewłaściwie zsocjalizowane w okresie szczenięcym.

Podobnie jak w przypadku kotów należy eliminować źródła stresu i zadbać jego poczucie bezpieczeństwa. Terapię behawioralną można wesprzeć naturalnymi preparatami uspokajającymi. Sprawdzają się one także w przypadku kotów. Dobrym preparatem może być Relaxer® Vet plus.

KLIKNIJ I DOWIEDZ SIĘ WIĘCEJ