Super Historia: Bitwa pod Grunwaldem czyli wielki triumf Jagiellonów

W latach 1409-1411 rozegrała się wielka wojna z zakonem. Bezpośrednią przyczyną jej wybuchu było powstanie antykrzyżackie na Żmudzi, które wybuchło wiosną 1409 roku. Kiedy Władysław Jagiełło stanął po stronie Litwy, wielki mistrz zakonu Ulrich von Jungingen wypowiedział Polsce wojnę (sierpień 1409 r.). Kulminacyjnym punktem wojny była bitwa pod Grunwaldem. Rankiem 15 lipca 1410 r. na polach między wsiami Grunwald, Stębark i Łodwigowo spotkały się dwie armie. Siły krzyżackie, wspierane przez rycerstwo z Europy Zachodniej, liczące ok. 15 tysięcy wojska i liczniejsze (ok. 30 tys. wojowników), ale słabiej uzbrojone wojska polsko-litewskie wspierane przez oddziały tatarskie i ruskie. Wojska krzyżackie stanęły w otwartym polu, a Polacy i ich sprzymierzeńcy na skraju lasu. Jagiełło świadomie odwlekał rozpoczęcie bitwy, aby osłabić stojących w słońcu Krzyżaków.

Zniecierpliwieni wysłali wreszcie emisariuszy z prowokacyjnym podarunkiem - dwoma nagimi mieczami dla Jagiełły i Witolda. Broń ta miała być wsparciem i zachętą do walki. Około południa polski monarcha dał sygnał do ataku. Bitwę rozpoczęły lekkie chorągwie litewsko-ruskie, uderzając na artylerię i piechotę krzyżacką. Krzyżacy odpowiedzieli atakiem swojej jazdy na lewe skrzydło armii polsko-litewskiej. Dopiero wtedy do ataku ruszyło ciężkie rycerstwo polskie, uderzając na prawe skrzydło, a litewsko-ruskie na lewe skrzydło krzyżackie. Lepiej uzbrojeni Krzyżacy rozbili Litwinów, którzy rzucili się do ucieczki.

Część wojsk krzyżackich ruszyła w pogoń, a pozostali zagrozili walczącym oddziałom polskim. Sytuację uratowały trzy pułki smoleńskie, które pozostały na placu boju. Po trzech godzinach zaciętej walki wielki mistrz krzyżacki desperacko ruszył do natarcia na czele wyborowych chorągwi. Poprowadził je szerokim łukiem i uderzył na prawe skrzydło wojsk sprzymierzonych. Wtedy na wojska zakonne uderzyły odwodowe chorągwie polskie. Krzyżacy znaleźli się w pułapce, gdy ich tyły zaatakowały powracające oddziały litewskie. W starciu zginął wielki mistrz i dwustu braci rycerzy. Walka o obóz nieprzyjacielski była krótka, ale za to krwawa. Obrońcy zostali wycięci lub wzięci do niewoli. W bitwie grunwaldzkiej zginęło ponad 8 tys. rycerstwa krzyżackiego. Po stronie polskiej straty wyniosły ok. 3 tys. osób.

ZAPISZ SIĘ: Codziennie wiadomości Super Expressu na e-mail