ACTA PODPISANA: Polska podpisała porozumienie ACTA

>>> ACTA po polsku. CAŁA TREŚĆ umowy ACTA w języku polskim

Podpisanie ACTA odbyło się w Tokio w Japonii o godzinie 11.30 czasu lokalnego, czyli około godziny 3.30 nad ranem czasu Polskiego. W imieniu Polski sygnaturę pod ACTA złożyła polska ambasador w Tokio - Jadwiga Maria Rodowicz-Czechowska.

Podpisy pod dokumentem złożył też ambasador delegacji Unii Europejskiej - ambasador Danii oraz przedstawiciele innych krajów wymienionych w dokumencie.

Razem z Polską ACTA ratyfikowały: Belgia, Bułgaria, Czechy, Finlandia, Francja, Grecja, Węgry, Irlandia, Włochy, Łotwa, Litwa, Luksemburg, Portugalia, Rumunia, Słowenia, Hiszpania, Szwecja i Wielka Brytania.

W kolejce do podpisania są jeszcze Cypr, Estonia, Niemcy, Słowacja i Holandia. W tych krajach ratyfikowanie ACTA opóźniły procedury. Ich ambasadorowie czekają na zakończenie procedury konstytucyjnej upoważnienia.

ACTA - TREŚĆ po polsku. Czego dotyczy porozumienie ACTA?

Umowa ACTA została podzielona na sześć rodziałów.

I RODZIAŁ ACTA (klik po pełną treść)

Jak podaje Wikipedia rozdział pierwszy ACTA zawiera przepisy ogólne, które określają stosunek ACTA wobec innych umów międzynarodowych oraz regulacji prawnych obowiązujących w poszczególnych krajach.

Każda ze stron ma swoje zobowiązania. Sygnatariusze mają obowiązek chronić własność intelektualną. ACTA zastrzega jednak, że żadne z postanowień umowy nie nakłada na strony obowiązku ujawniania informacji w sposób sprzeczny z ich prawem wewnętrznym lub międzynarodowym, w tym przepisami chroniącymi prawo do prywatności, a także informacji poufnych, których ujawnienie utrudniłoby egzekwowanie prawa lub byłoby w inny sposób sprzeczne z interesem publicznym lub naruszałoby zgodne z prawem interesy handlowe określonych przedsiębiorstw publicznych lub prywatnych.

II ROZDZIAŁ ACTA (klik po pełną treść)

Określa ramy prawne dla dochodzenia i egzekwowania praw własności intelektualnej. Dzieli się na pięć sekcji, opisujące poszczególne aspekty tego typu działań.

Sekcja 1 - strony podejmują się użycia skutecznych środków przeciwko naruszaniu praw własności intelektualnej objętych umową. Zobowiązują się do stosowania ich w sposób niezakłócający wymianę handlową i gwarantujący ochronę przed ewentualnymi nadużyciami.

Sekcja 2 - dotyczy dochodzenia i egzekwowania praw w postępowaniu cywilnym. Strony zapewniają swoim organom sądowym prawo do wydawania nakazów zaprzestania łamania praw własności intelektualnej czy dystrybucji nielegalnych dóbr. Organy sądowe mogą w uzasadnionych sytuacjach nakazać zatrzymanie i zniszczenie towaru.

Właściciel praw intelektualnych ma prawo do odszkodowania proporcjonalnego do doznanej szkody. Może on również zażądać od sprawcy naruszenia wyczerpujących informacji na temat produkcji i kanałów dystrybucji podrabianych dóbr. W uzasadnionych wypadkach sądy cywilne mogą zastosować środki tymczasowe w postaci przejęcia kontroli nad dowodami rzeczowymi bez wysłuchania drugiej strony.

Sekcja 3 - wymienia środki stosowane przy kontroli granicznej. Strony zobowiązują się do skutecznego dochodzenia i egzekwowania praw własności intelektualnej w sytuacjach transgranicznych. W ramach tych postanowień kontroli podlegają przesyłki każdej wielkości oraz (fakultatywnie) bagaż osobisty podróżnego. Dalsze regulacje obejmują przebieg kontroli granicznej oraz sposób postępowania posiadacza praw własności, wnioskującego o interwencję.

Sekcja 4 - opisuje dochodzenie i egzekwowanie praw w postępowaniu karnym. Za przestępstwo uważane są przynajmniej przypadki umyślnego podrabiania znaków towarowych i piractwa praw autorskich na skalę handlową oraz pomocy w tym procederze. Karą za powyższe przestępstwa może być zarówno pozbawienie wolności jak i odpowiedzialność finansowa. Osobny artykuł reguluje kwestie konfiskaty, przepadku i zniszczenia podrabianych towarów.

Sekcja 5 - reguluje zasady dochodzenia i egzekwowania praw własności intelektualnej w środowisku cyfrowym (m.in. Internecie). Strony umowy zapewniają dostępność i skuteczność procedur umożliwiających powyższe czynności, w tym doraźne środki zapobiegawcze i odstraszające.

Realizacja postanowień nie powinna powodować tworzenie barier handlowych lub naruszać zasad podstawowych: wolności słowa, prawa do sprawiedliwego procesu oraz prawa do prywatności. Strony mogą zapewnić odpowiednim organom prawo do żądania ujawnienia informacji na temat abonentów, wobec których zachodzi podejrzenie naruszenia praw własności intelektualnej.

Ochrona prawna obejmuje w szczególności środki techniczne stosowane do zabezpieczania nagrań prawnie zastrzeżonych. Ich nieupoważnione obchodzenie albo rozpowszechnianie umożliwiających to technologii powinno spowodować podjęcie odpowiednich czynności prawnych. Podobnej ochronie podlegają elektroniczne informacje o zarządzaniu prawami. Strony mogą wprowadzić własne ograniczenia wobec powyższych ustaleń.

III RODZIAŁ ACTA (klik po pełną treść)

Wyszczególnia rekomendowane praktyki w zakresie dochodzenia i egzekwowania praw własności intelektualnej. Strony zobowiązują się do wspierania: rozwoju wiedzy fachowej na ten temat, archiwizacji i analiz statystycznych, koordynacji swoich działań, tworzenia ciał doradczych. W sytuacjach transgranicznych Strony powinny podjąć odpowiednią współpracę.

IV ROZDZIAŁ ACTA (klik po pełną treść)

Stwierdza zasadność współpracy międzynarodowej w ramach walki z naruszaniem praw intelektualnych oraz określa jej zakres. Ma ona koncentrować się na wzajemnej wymianie informacji, rozwojem kompetencji i wymianie doświadczenia, a także pomocy technicznej.

V ROZDZIAŁ ACTA (klik po pełną treść)

Powołuje do życia Komitet ds. ACTA, który nadzoruje proces realizacji warunków umowy, ma możliwość modyfikacji jej treści oraz decyduje o możliwości przystąpienia do niej innych członków Światowej Organizacji Handlu (WTO). Komitet podejmuje decyzje w drodze konsensusu, chyba że (w drodze konsensusu) postanowi inaczej. Komitet nie sprawuje kontroli nad krajowymi lub międzynarodowymi dochodzeniami prawnymi.

VI RODZIAŁ ACTA (klik po pełną treść)

Zawiera postanowienia końcowe. Regulują one kwestie odstąpienia od Umowy, wprowadzania do niej zmian, przystępowania do niej innych członków WTO, itp