Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) wprowadza półroczny program walki z małpią ospą. "Stan zagrożenia zdrowia publicznego o zasięgu międzynarodowym"
Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) ogłosiła w środę, 14 sierpnia, że małpia ospa wprowadza "stan zagrożenia zdrowia publicznego o zasięgu międzynarodowym". Jak podali przedstawiciele tej organizacji, ogniska choroby występują obecnie w kilkunastu państwach na terenie Afryki i zmarło 500 osób. "Potencjał dalszego rozprzestrzeniania się wirusa poza Afrykę jest bardzo niepokojący" — ostrzegł dyrektor generalny WHO Tedros Adhanom Ghebreyesus. Podobno to nie to samo co w 2022 roku, bo nowy wariant wirusa może zabić nawet 10 proc. zakażonych. Teraz Światowa Organizacja Zdrowia podała nowy komunikat. WHO uruchamia dziś, 26 sierpnia specjalny półroczny program walki z małpią ospą, zwaną też mpox - skrót od monkeypox. Co zakłada ten program? Chodzi o powstrzymanie rozwoju ognisk małpiej ospy w Afryce. Plany WHO nie dotyczą przynajmniej póki co Polaków. Program zakłada m.in. zwiększenie liczby pracowników służby zdrowia w dotkniętych chorobą krajach, zwłaszcza w Kongu, ułatwienie dostępy do szczepionek. Rząd Niemiec przekaże Afryce 100 tys. dawek szczepionek z zapasów niemieckiego wojska.
Objawy małpiej ospy. Jak ją leczyć?Jakie są objawy małpiej ospy? Najczęstsze objawy to:
*gorączka
* powiększone węzły chłonne
* bóle mięśniowe
* wysypka zaczynająca się od twarzy, potem przenosząca się na resztę ciała.
Czy można umrzeć na małpią ospę? Śmiertelność małpiej ospy. Jak można zarazić się małpią ospą?
W 2022 roku podawano, że objawy ustępują po paru tygodniach, a śmiertelność wśród zakażonych wirusem małpiej ospy wynosi zaledwie 1 procent! Teraz WHO mówi o nowym wariancie, który może powodować nawet 10 proc. zgonów. Dwa lata temu brytyjscy przedstawiciele rządowej instytucji DEFRA ostrzegali przed kontaktem ze zwierzętami domowymi, na które może przenieść się wirus. Wirus małpiej ospy rozprzestrzenia się przez uszkodzoną skórę, ale także przez drogi oddechowe drogą kropelkową. Powodem zakażenia najczęściej jest bezpośredni kontakt z chorym zwierzęciem. Bardzo rzadko choroba może przenosić się z człowieka na człowieka, w wyniku bliskiego kontaktu, zwłaszcza seksualnego.