Od drewnianej belki do marsjańskiego łazika. Historia koła

To chyba jedna z największych tajemnic ludzkości – kto wymyślił koło. Najprawdopodobniej nigdy się tego nie dowiedemy. Według archeologów do wynalezienia koła jako narzędzia doszło ok 8000 r. p. n. e. w Azji. Z kolei za najstarsze widziane koło uznaje się te odkryte w Mezopotamii ok. 3500 r. p.n.e., które zostało zrobione przez Summerów. Po raz pierwszy miało zastosowanie w wozach, którymi transportowano ciężkie ładunki. Wiadomo jednak, że kołowa konstrukcja była wykorzystywana znacznie wcześniej – okrągłe belki służyły do przemieszczania ogromnych bloków skalnych.

Początkowo koło konstruowano z trzech kawałków drewna biegnącą w poprzek deską. Tak wykonaną konstrukcję cięto w taki sposób, aby uzyskać okrąg. Pierwsze koła służące do transportu i pracy były trwałe i ciężkie, dlatego z biegiem historii zaczęto robić eksperymenty jak odciążyć rewolucyjne narzędzie. Zaczęto robić dziury w środku, aż w końcu zastosowano sma obręcz, w którą wstawiono szprychy.

Oprócz zalet koła, ma ono jednak swoje minusy. Przede wszystkim obraca się szybko i sprawnie na twardej powierzchni, ale kiedy napotka piasek, trawę czy błoto nie obraca się z taka łatwością, a wręcz grzęźnie w nieutwardzonym materiale. Do tego jest mało skrętne, a gdy tylko napotka przeszkodzę na swojej drodze np. wyrwę czy kamień nie potrafi ominąć przeszkody z łatwością.