Vaclav Havel był dziewiątym i ostatnim prezydentem Czechosłowacji (1989–1992) i pierwszym prezydent Republiki Czeskiej (1993–2003) . To jemu Czesi zawdzięczają bezkrwawą aksamitną rewolucję w 1989 roku.
Były prezydent nie domagał od dawna. Jesienią przeszedł poważne zapalenie płuc, po krórym bardzo osłabł i zmizerniał. Z pewnością zdrowie Havla nadwerężył pobyt w więzieniu i w areszcie, na które skazały go komunistyczne władze Czechosłowacji. Od stycznia do maja 1977 Havel spędził w aresztach śledczych, a w październiku został skazany warunkowo za działanie za granicą na szkodę interesów państwa na 14 miesięcy więzienia. Od stycznia do marca 1978 roku przebywał w areszcie.
Havel był kilkakrotnie był hospitalizowany w ostatnich latach, a z powodu nowotworu wycięto mu kawałek prawego płuca. Miał również problemy z sercem.
Jako pisarz Vaclav Havel jest znany na całym świecie ze swoich dramatów pisanych w duchu teatru absurdu. W swoich sztukach, między innymi, zajmuje się tematyką władzy, biurokracji i języka. Czasem w sztukach tych grywała żona Havla, Dagmar Veszkrnova-Havlova, która jest aktorką.
To właśnie Dagmar, wraz z kilkoma zakonnicami, czuwała przy umierającym mężu.