W Polsce status uchodźcy ma ma 1,356 mln osób. Światowy Dzień Migranta i Uchodźcy

Chodzi, tu szacunki są różne, o los od 100 do 200 mln ludzi. Pojęcie „uchodźcy” jest sprecyzowane w prawie międzynarodowym. Chodzi – z grubsza rzecz ujmując – o takie osoby, których życie w ich krajach jest jest w niebezpieczeństwie z powodu prześladowań, wojen i innych konfliktów, przemocy „lub innych okoliczności poważnie zakłócających porządek publiczny, które – na skutek powyższego – wymagają ochrony międzynarodowej, w uproszczeniu – azylu. A kim jest „migrant”? W tym przypadku nie ma jednolitej definicji prawnej, przez co w wielu państwach do jednego zbioru kwalifikuje się i migrantów, i uchodźców. Dominuje jednak pogląd, że wyznacznikiem dla migracji jest to, że dana osoba opuszcza swój kraj dobrowolnie, najczęściej z przyczyn ekonomicznych. W przeciwieństwie do większości uchodźców migranci mogą wrócić do siebie i nie będą z tego powodu narażeni na jakiekolwiek retorsje. Sumując: jeśli ktoś ucieka do Polski przed wojną, jest uchodźcą. Jeśli chce u nas znaleźć lepszą egzystencję, jest migrantem. Zdarza się, że nowego domu można szukać z obu powodów.

A co z uchodźcami, którzy opuszczają jeden goszczący ich kraj i wchodzą na terytorium innego? Stają się migrantami? Wyjaśnia UHNRC (Biuro Wysokiego Komisarza ds. Uchodźców (Office of the United Nations High Commissioner for Refugees): „Uchodźca nie przestaje być uchodźcą i nie staje się „migrantem” z tego tylko powodu, że opuszcza jeden kraj goszczący, aby udać się do innego. Dana osoba jest uchodźcą z powodu braku ochrony ze strony jej własnego kraju pochodzenia. Przemieszczenie się do nowego kraju udzielającego azylu nie zmienia tego, tak więc nie ma wpływu na status danej osoby jako uchodźcy. Osoba, która spełnia kryteria do nadania jej statusu uchodźcy, pozostaje uchodźcą niezależnie od trasy jej podróży odbywanej w poszukiwaniu ochrony lub możliwości odbudowy swojego życia i niezależnie od różnych etapów, które podróż taka może obejmować”.

– Agenda ONZ ds. uchodźców szacuje, że w tym roku na świecie jest około 100 mln uchodźców, z czego połowa to osoby szczególnie zagrożone przez konflikty i wojny. W tej grupie są również Ukraińcy. Wojna za wschodnią granicą sprawiła, że Polska rzeczywiście stała się dla nich jednym z pierwszych krajów, do których mogą uciec i poczuć się bezpiecznie – podkreśla (w rozmowie z PAP)  ks. Mieczysław Puzewicz, założyciel Centrum Wolontariatu w Lublinie. Dziś, gdy mówi się „uchodźcy”, ma się na myśli w pierwszej kolejności uciekinierów z Ukrainy ogarniętej wojną. W świecie od lat nie wygasają konflikty, który wypędzają ludzi do innych państw. Afryka: ludzie uciekają z obawy o swoje życie z Sudanu Południowego, Erytrei, Sudanu, Burundi, Etiopii i Demokratycznej Republiki Konga. Azja: Afganistan (Afgańczycy stanowią obecnie po Ukraińcach drugą co do liczebności populację uchodźców, ponad 1,6 mln osób), Bangladesz, Irak. Ameryka Południowa: Wenezuela. Bliski Wschód: Syria.

Polska obok Turcji (schroniła ponad 3 mln Syryjczyków) jest obecnie państwem, które przyjęło najwięcej uchodźców. Będą państwem graniczącym z Ukrainą od 24 lutego (wg danych Straży Granicznej) granicę przekroczyło ponad 6,54 mln Ukraińców. Tylko w sobotę (24 września) przybyło do nas 27,3 tys. uchodźców. Wbrew wcześniejszym przewidywaniom większość z tych, którzy uciekli do UE przed wojną, wróciła już na Ukrainę. W Polsce wg danych rządowych (podanych przez „Rzeczpospolitą”) status uchodźcy wojennego z Ukrainy mają 1 356 082 osoby. Eksperci prognozują, że jeśli zima na Ukrainie będzie ciężka, to do Polski może napłynąć kilkusettysięczna fala uchodźców.