Czytaj etykiety
Aby to zmienić, warto przede wszystkim postarać się o to, by stać się świadomym konsumentem. Jak to zrobić? Robiąc zakupy, trzeba zwracać uwagę na etykiety. Warto wyrobić w sobie ten nawyk. Dzięki temu będziemy zawsze wiedzieć dokładnie co kupujemy, a przez to ochronimy siebie i swoją rodzinę przed takimi chorobami, jak: otyłość, cukrzyca czy choroby serca. Czytając etykietę możemy dowiedzieć się m.in., ile cukru jest w danym produkcie i na podstawie tej informacji - jeśli np. cukru będzie za dużo - zrezygnować z zakupu. Może też okazać się, że w "parówkach cielęcych" prawie nie ma cielęciny, a w napoju owocowym aż roi się od konserwantów i sztucznych barwników. Należy pamiętać, że producent ma obowiązek umieszczania na etykiecie informacji w sposób zrozumiały, wyraźny i czytelny. Brak natomiast etykiety lub brak precyzyjnych informacji to sygnał do tego, by odrzucić ofertę producenta.
>>> Aktywnie po zdrowie - wszystko o akcji
Prawo gwarantuje
Producent nie może umieszczać informacji na etykiecie, które mogą konsumenta wprowadzać w błąd.
Każdy produkt spożywczy musi posiadać konkretne informacje. Należą do nich dane dotyczące nazwy produktu oraz jego składu, czyli spisu wszystkich surowców, które zostały użyte w procesie produkcji. Jako pierwszy będzie wymieniony składnik znajdujący się w produkcie w największej ilości. Obowiązek podawania wykazu składników nie dotyczy produktów jednoskładnikowych, np. cukru. Spis zawiera także nazwy substancji dodatkowych (np. glutaminian sodu) lub ich numery (np. E-621). Podawanie składu produktu jest szczególnie istotne dla osób, które z różnych przyczyn (np. z powodu alergii) nie mogą spożywać danego składnika, np. glutenu, lub produktu - nasion sezamu czy orzeszków ziemnych.
Zjeść przed czasem
Kolejne informacje to termin przydatności do spożycia, waga netto lub liczba sztuk. Trzeba pamiętać, że nie zawsze wielkość opakowania stanowi o wadze produktu. Dlatego ważne jest zwracanie uwagi, ile rzeczywiście waży sam produkt. Inne ważne informacje, których warto szukać, to te, które dotyczą wartości odżywczej, a więc ilości wybranych składników pokarmowych oraz energii zawartych w określonej porcji produktu, np. w 100 g lub 100 ml. Producenci żywności mogą podawać tę informację, ale nie muszą. Zobowiązani są do tego producenci produktów spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego - np. dla małych dzieci, sportowców, osób na diecie bezglutenowej. Częściowe znakowanie wartością odżywczą, czyli informacja o zawartości tłuszczu, obowiązuje producentów produktów mlecznych. W pozostałych przypadkach umieszczanie informacji o wartości odżywczej obowiązuje producentów, którzy podają na etykiecie oświadczenia żywieniowe. A jest to każda informacja, która sugeruje, że produkt posiada cechy odżywcze, np. produkt niskotłuszczowy, produkt niskocukrowy.