Dializa otrzewnowa to rodzaj leczenia chorych z niewydolnością nerek. Metoda ta jest w pełni refundowana przez Narodowy Fundusz Zdrowia. Przeciwwskazaniem do DO jest wykonany w przeszłości zabieg w okolicy brzucha.
Mechanizm DO
DO polega na umieszczeniu w czasie zabiegu cewnika (plastikowej, elastycznej rurki) w brzuchu pacjenta. Do jamy brzusznej przez cewnik wprowadzany jest płyn dializacyjny o temp. zbliżonej do temp. ciała pacjenta. Do płynu przenikają z krwi szkodliwe substancje i są usuwane. Natomiast z płynu dializującego do krwi przedostają się substancje wyrównujące kwasicę oraz woda. Istnieją dwie metody dializy otrzewnowej: CADO – ciągła ambulatoryjna dializa otrzewnowa i ADO – automatyczna dializa otrzewnowa. Obie pozwalają na wykonywanie dializy w zaciszu domowym.
CADO czy ADO
CADO wymaga wymiany płynu dializacyjnego 4 razy na dobę, 7 dni w tygodniu. Wymiana płynu zajmuje ok. 40 minut. ADO może być z kolei przeprowadzona w czasie snu, co jest szczególnym udogodnieniem dla dzieci i osób pracujących. Aparat ADO, tzw. cykler, automatycznie kontroluje czas i przebieg dializy (drenaż płynu i ponowne napełnianie jamy otrzewnej), naszym zadaniem jest jedynie się do niego podłączyć na noc. ADO trwa od 8 do 10 godzin, a cykler jest urządzeniem przenośnym, co daje dużą swobodę przemieszczania się.
Pacjenci są specjalnie szkoleni, aby wykonywać dializę prawidłowo. W razie wątpliwości mogą skorzystać z e-konsultacji. W terapii ADO lekarz nefrolog i pielęgniarka dializacyjna mogą zdalnie monitorować przebieg dializy i korygować postępowanie pacjenta.