Gdy cierpisz na stożek rogówki

tożek rogówki rośnie bardzo powoli. Może też zatrzymać się na dowolnym etapie - zarówno umiarkowanym, jak i za-awansowanym. Gdy choroba postępuje, dochodzi do coraz mocniejszego wybrzuszenia rogówki. Staje się ona cieńsza, ma nieregularny kształt, a czasem nawet mogą pojawić się na niej blizny.

Nie ma szczegółowych statystyk, ale tylko w Polsce liczbę chorych szacuje się nawet na 20 tys. Dokładne przyczyny powstawania stożka rogówki nie są jeszcze znane. Naukowcy wymieniają wśród nich czynniki genetyczne, środowiskowe albo hormonalne.

Co powinno zaniepokoić

Powód do niepokoju pojawia się, gdy szybko postępuje rozmazanie lub zniekształcenie obrazu w jednym oku, a także astygmatyzm oraz krótkowzroczność. Zdarza się też, że pierwszym objawem jest tzw. ostry stożek, czyli nagłe zamglenie widzenia, które może utrzymywać się do kilku tygodni oraz ból oka. Wtedy bezwzględnie trzeba udać się na tzw. ostry dyżur do najbliższego szpitala.

Jak leczyć schorzenie

Leczenie zależy od stopnia zaawansowania choroby. W tzw. 1-2 stadium rozwoju stożka wystarczają odpowiednie szkła korekcyjne, a zwykle są to tzw. twarde soczewki kontaktowe. Jeszcze kilka lat temu ostateczną metodą leczenia stożka był przeszczep rogówki. Jednak najnowocześniejszymi metodami są: wszczepienie pierścienia śródrogówkowego oraz zabieg x-linking. Wszystko po to, by odsunąć w czasie konieczność przeszczepu. Jednak doświadczenia ostatnich kilku lat wskazują, że obie nowoczesne metody pozwalają na zahamowanie postępu stożka, a w wielu przypadkach również poprawę ostrości wzroku.

Pierścienie śródrogówkowe to dobre rozwiązanie dla tych, którzy nie mogą nosić twardych soczewek kontaktowych. Stabilizacja wzroku następuje po około 3 miesiącach od zabiegu. W niektórych przypadkach wszczepienie pierścieni śródrogówkowych umożliwia też powrót do okularów lub miękkich soczewek kontaktowych. Zabieg cross-linking zaś jest wskazany w stadium wzrostu stożka.

Przed wykonaniem obydwu zabiegów nie są potrzebne żadne specjalne przygotowania. Można do nich przystąpić już po wykonaniu szczegółowych badań lekarskich, z których jednym z bardziej istotnych jest topografia przedniego i tylnego obszaru rogówki. Sprzęt do takiego badania posiadają tylko wyspecjalizowane w diagnostyce stożka ośrodki, jest to niezwykle istotne badanie diagnostyczne.

Niezawodne metody leczenia schorzenia

Stożek rogówki to choroba, której rozwój możemy próbować zatrzymać na kilka sposobów. Korzystamy z technik, które są stosowane również w najnowocześniejszych światowych ośrodkach.

Jedną z takich technik jest cross-linking. Tego typu zabiegi wykonujemy już od ponad 4 lat i - jak do tej pory - nie było pacjenta, u którego zabieg należałoby powtarzać. Zabieg jest bezbolesny i składa się z dwu etapów. Najpierw zdejmujemy pod mikroskopem nabłonek z rogówki i zakraplamy do oka co kilka minut roztwór ryboflawiny. W sumie ten etap trwa ok. pół godziny. Potem naświetlamy oko za pomocą specjalnego urządzenia emitującego promieniowanie UV. W efekcie - utwardzamy rogówkę i powodujemy zatrzymanie progresji stożka. Zabieg cross-linking przeprowadzany jest standardowo w znieczuleniu miejscowym, choć może być również wykonany w narkozie. U kolejnej grupy pacjentów wykonujemy zabieg mikrochirurgiczny: wszczepienie pierścieni śródrogówkowych. Coraz częściej jako uzupełnienie tej procedury stosujemy cross-linking. Z początkiem 2010 roku wprowadziliśmy kolejną łączoną metodę: połączenie korekcji laserowej (EPI-LASIK lub LASEK w oparciu o topografię rogówki) z cross-linkingiem (utwardzenie rogówki). Ten typ zabiegu ma na celu m.in. częściowe zmniejszenie astygmatyzmu. Po każdym zabiegu trzeba poczekać nawet pół roku na uzyskanie pełnej stabilizacji widzenia. U wielu pacjentów zabiegi te nie tylko zatrzymują rozwój stożka, ale także poprawiają ostrość widzenia.

Przed zastosowaniem jednej z wymienionych metod leczenia czy korekcji stożka rogówki musimy przeprowadzić bardzo dokładne badanie kwalifikacyjne z wykorzystaniem m.in. topografu rogówki. U niektórych pacjentów przed pod-jęciem leczenia stoż- ka konieczna może być kilkumiesięczna obserwacja i powtórzenie badań. W takiej sytuacji pacjent może korzystać z twardych soczewek kontaktowych lub po prostu okularów. Nowe metody leczenia stożka pozwalają na odłożenie w czasie decyzji o przeszczepie rogówki, który do niedawna był jedyną metodą przywracającą "prawidłowy" kształt rogówki.

Ważne, by pacjent nie czekał z wizytą u okulisty, gdy pojawiają się kłopoty ze wzrokiem, zwłaszcza w sytuacji, gdy pogłębia się astygmatyzm. To może być jeden z pierwszych objawów stożka rogówki.