Klęska klęskę goniła w roku 2021. Może w tym będzie ich mniej?

Jedną z tych organizacji jest Polska Misja Medyczna. Pomaga na miarę swoich możliwości i wsparcia donatorów. Przygotowała krótki przegląd kryzysów humanitarnych AD 2021. Czy w tym roku choćby część z nich stanie się historią? Podajemy je w kolejności alfabetycznej, by nie wartościować, który z nich bardziej doświadczył ludzi. Dla każdego z nich „jego” kryzys humanitarny jest najdotkliwszy.

Klęska numer jeden. Mająca globalny wpływ na wszystkie inne kryzysy humanitarne. Pandemia SARS-CoV-2/COVID-19. Zepchnęła miliony ludzi na granicę ubóstwa. Wywołała kryzys ekonomiczny przede wszystkim w krajach tzw. III świata. Nie pracujesz, nie masz pieniędzy. Także i na leczenie. W świecie do184 państw trafiło ok. 9 mld. Szczepionek przewciwcovidowych. Problem w tym, że w wielu państwach zaszczepiono 2 lub niewiele procent więcej populacji. Gdy Europa przyjmuje trzecią dawkę szczepionki, w wielu miejscach w świecie mogą tylko pomarzyć. Nawet o pełnym zaszczepieniu.

Afganistan. Powrót do władzy talibów. Historia jednak się powtarza. Po 20 latach, jako takich demokratycznych (wg europejskiego uważania) rządów, powrót do prawa szariatu. A to oznacza, że żeńska część społeczeństwa zaszeregowana została do II kategorii ludzi (wg europejskiej oceny). Obawa przed powrotem islamskiego totalitaryzmu – wszystkich tego konsekwencji – wygnała tysiące ludzi poza Afganistan. Ci zostali mierzą się z brakiem żywności, dostępu do opieki medycznej i bezrobociem. Organizacje humanitarne podkreślają, że powrót talibów do władzy zastopował wychodzenie z kryzysu, w którym Afganistan trwa od dekad. Sytuacja jest poważna, skoro międzynarodowe organizacje, które musiały wstrzymać pracę i ewakuować pracowników w związku z zagrożeniem.

Haiti. Trzęsienie ziemi. Można powiedzieć: na końcu zainteresowania świata. Ilu z nas, przestraszonych wzrastającą inflacją, pamięta, że w 2010 r. trzęsienie ziemi (7 w skali Richtera) zniszczyło ten wyspiarski kraj? Latem 2021 r. znów trzęsienie ziemi. Trudno tu prowadzić działalność humanitarną. Nie sprzyja temu sytuacja polityczna, choć wszystko inne jasno pokazuje: bez pomocy z zewnątrz kryzy humanitarny będzie się tu jeszcze bardziej pogłębiał.

Jemen i Madagaskar. Kolejna klęska głodu. Susza, plaga szarańczy, wojna domowa i choroby. Kiedy bogaty świat wyrzuca na śmietniki dziesiątki milionów ton żywności, to w biednej jego części co 10. osoba jest – co najmniej – niedożywiona. Po raz pierwszy od dekady liczba mieszkańców globu cierpiących głód nie zmalała, lecz wzrosła. Szanse, aby w 2030 r. głód przeszedł do historii, tak jak stało się to choćby z dżumą, maleją.

Polsko-białoruska granica. Kryzys uchodźczy. Drugą połowę roku zdominowała kwestia pomocy uchodźcom uwięzionym przy wschodniej granicy kraju. Polska po raz pierwszy mierzy się z koniecznością zapewnienia pomocy w tak trudnych warunkach, jakim jest nie tylko zła pogoda, ale także obostrzenia związane z przebywaniem w strefie przygranicznej. Polska Misja Medyczna włączyła się do pomocy organizując pomoc medyczną materiałową dla migrantów/uchodźców.

Syria. Wojna trwa tu od dekady. Jak wojna, nie jakaś tam hybrydowa, ale taka „tradycyjna” – z bombami, strzelaniem, zabijaniem – to i nieszczęścia nie do opisania. 350 tys. Syryjczyków w niej zginęło, zostało zabitych. Jeszcze więcej jest rannych. Wojna, kalectwo, głód, choroby, miliony uchodźców najzwyczajniej bojących się o własne życie. Żyją, ale co to za życie. Nie takiego oczekiwali. Wegetują w obozach w Syrii i w państwach sąsiednich. W obozach, które nie chronią przez zimnem ani upałami. Na początku roku zniszczyły je mroźne deszcze i powodzie, latem ludzie nie mogli uciec przed upałami sięgającymi 49 stopni. Choroby ich nie omijają.

Wenezuela. Kryzys ekonomiczny. Kiedyś taka Arabia Saudyjska Ameryki Południowej. Bogate złoża ropy miały zapewnić Wenezuelczykom dobrobyt. Polityczne doktrynerstwo i mierzenie sił ponad zamiary doprowadziło do tego, że dziś to państwo jest bankrutem. Ze wszelkiego tego konsekwencjami dla ludności. Kto może, ten ucieka z Wenezueli. Polska Misja Medyczna alarmuje: migranci kierujący się do państw ościennych narażeni są na przemoc i wykorzystanie przez handlarzy ludźmi. Aby pomóc im zmierzyć się z trudną sytuacją, zapewniamy pomoc medyczną przy granicy z Kolumbią oraz organizujemy warsztaty reagowania na przemoc dla kobiet. Według danych ONZ na całym świecie jedna na pięć kobiet zmuszonych do migracji padła ofiarą przemocy seksualnej. W samej Kolumbii od początku roku liczba napaści na Wenezuelki wzrosła o 40 proc. Wenezuelczycy podejmują ryzyko…

Lista kryzysów humanitarnych w świecie z pewnością jest o wiele dłuższa. We wszystkich potrzeba jest pomoc zewnętrzna. Poza wspomnianą Polską Misją Medyczną z pomocą poza granicami Polski oraz dla uchodźców/migrantów osiadłych w Polsce, spieszą m.in. Caritas Polska, Polski Czerwony Krzyż, Lekarze Bez Granic, Fundacja Ocalenie, Fundacja dla Somalii, Polska Akcja Humanitarna, Polskie Centrum Pomocy Międzynarodowej, Fundacja Wolna Syria, Fundacja Polskie Centrum Pomocy Międzynarodowej, Każda z wymienionych organizacji pomocowych ma swoją stronę internetową, na których wyjaśnia, w jaki sposób można wesprzeć ich działania.