Kasza manna, jęczmienna, gryczana, bulgur, jaglana, kuskus, komosa ryżowa, amarantus - od ilości dostępnych na rynku kasz może się zakręcić w głowie. Które z nich są najwartościowsze pod względem składników odżywczych i które warto jeść na co dzień? Aby ułatwić wszystkim decyzję, przygotowaliśmy ranking 6 najzdrowszych kasz, który otwierają tak zwane pseudozboża, czyli amarantus, komosa ryżowa oraz dobrze nam znana kasza gryczana. Co plasuje się na następnych pozycjach? Zobacz!
Spis treści
Amarantus
Amarantus (inaczej szarłat) - nazywany zbożem XXI wieku - należy do najstarszych roślin uprawnych świata. Przed odkryciem Ameryki, wraz z kukurydzą, fasolą i ziemniakami, stanowił podstawę pożywienia Inków, Majów i Azteków. Amarantus jest zbożem, które charakteryzuje się szczególnie wysokimi wartościami odżywczymi i zdrowotnymi.
W swoim składzie ma co prawda niewiele witamin z grupy B (B1, B2 i B3) oraz potasu, ale jest za to bogactwem żelaza, magnezu, fosforu, cynku, manganu i selenu, a także aminokwasów egzogennych, które zapewniają produkcję hormonów, odpowiednie działanie układu nerwowego, prawidłowe działanie mięśni i przemianę materii. Ma też w sobie sporo łatwo przyswajalnego białka i błonnika oraz kwasów omega-6. Do tego odznacza się niskim indeksem glikemicznym (tylko 35).
Najstarsze i najzdrowsze rośliny świata >>>
Komosa ryżowa (quinoa)
Komosa ryżowa, inaczej quinoa lub ryż peruwiański, to roślina, której właściwości i wartości odżywcze od wieków są cenione w Ameryce Południowej, skąd pochodzi. Komosa ryżowa nazywana jest tam "świętym zbożem Inków", "złotym ziarnem Inków" oraz "matką zbóż".
Nic dziwnego, gdyż quinoa jest źródłem pełnowartościowego białka, zdrowych kwasów tłuszczowych, witaminy B1, B2, B6, kwasu foliowego, magnezu, fosforu, miedzi, manganu. Zawiera także saponiny, dzięki którym może wykazywać działanie:
- przeciwalergiczne,
- przeciwzapalne,
- przeciwgrzybiczne,
- przeciwwirusowe,
- immunostymulujące.
Quinoa jest za to uboga w wapń oraz potas. Jej indeks glikemiczny wynosi zaledwie 40, więc jest wskazana dla osób dbających o linię.
Polecany artykuł:
Kasza gryczana
Kasza gryczana powstaje z łamanych nasion gryki. Jest dostępna pod dwiema postaciami: kaszy ciemnej palonej i jasnej niepalonej, przy czym ta druga jest jeszcze zdrowsza. Gryka w Europie Środkowej była znana już w neolicie.
Gryka jako roślina jest wykorzystywana w przemyśle farmaceutycznym jako źródło rutyny uszczelniającej i wzmacniającej naczynia krwionośne, kwercetyny i kwasów organicznych. Liście gryki stosuje się w leczeniu żylaków (w tym również hemoroidów), nadciśnienia, krwawień z nosa i krwawień z przewodu pokarmowego.
Z tego też powodu kasza gryczana jest jedną z najzdrowszych kasz. Ma w sobie bogactwo witamin z grupy B, które są dobre dla układu nerwowego, oraz znaczną ilość soli mineralnych, takich jak wapń, fosfor, magnez, które podnoszą odporność, a także żelazo, cynk oraz jod. Podobnie jak quinoa ma za to niewiele potasu i wapnia.
Jedzenie kaszy gryczanej obniża poziom cholesterolu, reguluje ciśnienie krwi i ma potencjalne działanie przeciwnowotworowe. Jej indeks glikemiczny jest niski i wynosi 54, w związku z tym mogą ją włączyć do jadłospisu osoby chore na cukrzycę.
Przepisy na potrawy z kaszy >>>
Kasza jaglana
Kasza jaglana powstaje z łamanego ziarna prosa uprawianego już w neolicie, jest bezglutenowa. Jagły to najstarsza znana kasza. Pod względem wartości odżywczej kasza jaglana dorównuje kaszy gryczanej. Ma mało skrobi, za to dużo łatwo przyswajalnego białka. Wyróżnia się najwyższą zawartością witamin z grupy B: B1 (tiaminy), B2 (ryboflawiny) i B6 (pirydoksyny) oraz żelaza i miedzi.
Kasza jaglana ma właściwości antywirusowe, zmniejsza stan zapalny błon śluzowych (wysusza nadmiar wydzieliny), jest zatem dobrym domowym lekarstwem na katar.
Kasza jaglana i kasza gryczana jako jedyne kasze mają działanie zasadotwórcze, odgrywają więc dużą rolę w przywróceniu równowagi kwasowo-zasadowej w organizmie. Jagły dostarczają dużych ilości witaminy E i lecytyny, która korzystnie wpływa na pamięć i koncentrację oraz reguluje poziom cholesterolu we krwi
Kasza bulgur
Kasza bulgur jest otrzymywana z gotowanych, wysuszonych i gniecionych ziaren pszenicy durum - najbardziej wartościowej odmiany pszenicy. Jej właściwości i wartości odżywcze są doceniane przez mieszkańców Bliskiego Wschodu już od ponad 4000 lat. Kasza bulgur to obok ryżu ich podstawowy składnik diety.
Nic dziwnego - jest bogata w substancje, które wspomagają pracę serca, koją nerwy oraz obniżają poziom cukru we krwi. Ponadto jest skarbnicą kwasu foliowego, tak ważnego dla kobiet w ciąży.
Ten turecki przysmak wyróżnia się również zawartością cennego dla serca potasu oraz fosforu - jednego ze składników budulcowych zębów i kości. Jednak najwięcej ma w sobie kojącego nerwy magnezu. Kasza bulgur zawiera ściśle ze sobą współpracujące składniki mineralne, które odpowiadają za prawidłową pracę układu sercowo-naczyniowego: potas, wapń, magnez i sód.
Semolina - właściwości odżywcze i zastosowanie >>>
Pęczak
Pęczak powstaje z jednego z najstarszych zbóż – jęczmienia. Jest najzdrowszym rodzajem kaszy jęczmiennej, gdyż został tylko pozbawiony łuski i nie był poddawany żadnej dodatkowej obróbce, dlatego jest bogatym źródłem błonnika (zarówno rozpuszczalnego, jak i nierozpuszczalnego), witamin z grupy B, szczególnie B1, B2 i B6, które odpowiadają za prawidłowe funkcjonowanie układu nerwowego, procesy metaboliczne na poziomie komórkowym i odporność organizmu.
Zawiera też dużo witaminy B3 (niacyny), która uczestniczy w przemianach metabolicznych, tworzeniu czerwonych ciałek krwi, rozszerza naczynia krwionośne oraz hamuje toksyczne działanie leków i innych związków chemicznych. Jest także źródłem witaminy A, E i K oraz manganu, selenu, magnezu, żelaza, cynku, miedzi i niedużych ilości wapnia.
Kasza jęczmienna dzięki obecności beta-glukanów jest prebiotykiem, czyli stanowi pożywkę do wzrostu dobroczynnych bakterii mikroflory jelitowej.
Pęczak polecany jest:
- osobom, które mają podwyższony cholesterol,
- chorującym na miażdżycę,
- osobom z problemami układu krążenia (dzięki obecności witaminy K i PP),
- diabetykom,
- odchudzającym się,
- osobom żyjącym w stresie.