ADHD - Leki i psychoterapia

Powinna ona zacząć się jak najwcześniej, gdyż wskutek działania spirali niepowodzeń, frustracji i odrzucenia początkowe nieprawidłowości i zaburzenia mogą z biegiem lat doprowadzić do wykluczeń społecznych, nałogów, poważnych zaburzeń osobowości lub zachowań przestępczych.

Cel terapii

Istotnym celem terapii jest normalizacja codzienności lub przynajmniej redukcja czynników ją zakłócających. Jednocześnie pacjent powinien się nauczyć rozwijać swoje uzdolnienia.

Najlepsze rezultaty daje metoda łącząca leczenie farmakologiczne z pomocą psychoterapeutyczną. Różne opcje terapeutyczne powinny zawsze stanowić kombinację tych sposobów. Psychiatrzy dziecięcy, psychologowie i inni terapeuci (ergoterapeuci, logopedzi, pedagodzy specjalni) oraz opiekunowie społeczni powinni współpracować i komunikować się ze sobą. Często psychiatra przejmuje tu rolę koordynatora.

Dostosowana do wieku

Leczenie ADHD jest zawsze dostosowane do wieku. W przypadku małych dzieci do 5. roku życia na pierwszym planie znajduje się doradztwo i trening dla rodziców. Uwagę koncentruje się na właściwym postępowaniu z dziećmi, a także na działaniach z zakresu ergoterapii i pedagogiki specjalnej. Terapia ma na celu przede wszystkim poprawę zdolności samoregulacji oraz umocnienie relacji rodzic - dziecko.

Także w przypadku dzieci szkolnych na początku stosuje się uświadamianie i doradztwo. Ważne jest przy tym, by w te działania włączyć nauczycieli. W wieku szkolnym wzrasta znaczenie terapii behawioralnej. Często dopiero w tym wieku ujawniają się specyficzne zaburzenia rozwoju umiejętności szkolnych, które są przedmiotem terapii dla dzieci mających problemy z nauką.

Jeśli chodzi o leczenie farmakologiczne, od dziesięcioleci silną pozycję zdobyły środki psychostymulujące. Zgodnie z wytycznymi w zakresie leczenia ADHD za lek pierwszego wyboru u dzieci od 6. roku życia uważa się metylofenidat (MPH). Substancja dostępna jest jako lek o różnej formule działania: o nieprzedłużonym uwalnianiu - szybkim, ale krótkotrwałym czasie działania, stosowany jest w dwóch lub trzech dawkach na dobę, a także o przedłużonym uwalnianiu o średnio długim (8 godzin) lub długim (12 godzin) czasie działania, który wystarczy przyjmować raz na dobę.

Przed rozpoczęciem leczenia farmakologicznego muszą być spełnione określone warunki, takie jak dokładna diagnostyka i diagnostyka różnicowa, łącznie z badaniem neurologicznym i psychiatrycznym.

Dawkowanie indywidualne

Dawkowanie ustala się indywidualnie dla każdego pacjenta. Ustalanie dawki odbywa się poprzez stopniowe jej zwiększanie. Leczenie jest kontynuowane z zastosowaniem ustalonej dawki dobowej. Lek jest podawany w ustalonych porach dnia w zależności od czasu działania leku, planu dnia dziecka.

Zmiana preparatów o krótkim czasie działania na preparaty o przedłużonym uwalnianiu ze średnio długim lub długim czasem działania sprawdziło się w wielu przypadkach. Zmiany tej dokonuje się w zależności od indywidualnych potrzeb dziecka.