Mówi się o tym, że Hipokrates, ojciec medycyny, słabości do miodu zawdzięcza swoje długie życie – zmarł w wieku 111 lat. Czy tak rzeczywiście było, tego się już nie dowiemy. Wiadomo jednak, że miód i inne pszczele wytwory mają właściwości prozdrowotne. I w dodatku nie wszystkie jeszcze zostały dokładnie poznane.
Co zawiera miód
Miód pszczeli pod względem składu chemicznego to stężony wodny roztwór cukrów – glukozy i fruktozy - o mocno higroskopijnych właściwościach. Pszczoły zbierają soki nektaru bądź spadzi, przerabiają w ulu i wzbogacają w enzymy. Dzięki temu w miodzie zawarty jest nadtlenek wodoru – substancja o właściwościach bakteriostatycznych (w 3-procentowym roztworze znana jako woda utleniona), a także inne substancje antybiotyczne - lizozym, inhibina i apidycyna. Działają one zabójczo na wiele bakterii i grzybów, co potwierdziły badania. Poszczególne odmiany miodu różnią się swoją aktywnością antybakteryjną. Najlepsze pod tym względem są miód gryczany i lipowy, a następnie spadziowy, wrzosowy oraz wielokwiatowy. Najsłabszą aktywność inhibinową (czyli antybakteryjną) wykazują natomiast miody rzepakowy i akacjowy.
Miód zawiera również cenne mikroelementy: potas, chlor, fosfor, magnez, wapń, żelazo, molibden, mangan i kobalt oraz witaminy: A, B1, B2, B6, B12, C, kwas foliowy, pantotenowy i biotynę. Zawarta w miodzie acetylocholina wzmacnia wydolność mięśnia sercowego.
Miód nie jest lekiem
Mimo takiego bogactwa dobroczynnych składników miód nie jest lekiem, a jedynie wartościowym produktem spożywczym. Nie wyleczy, gdy już jesteśmy chorzy, ale spożywany regularnie może nas wspomóc w walce z wieloma schorzeniami, a także wzmocnić naturalną odporność naszego organizmu. Zaleca się przyjmowanie miodu na czczo, najlepiej rano, tuż po przebudzeniu, lub 2-3 godziny po posiłkach. Najlepiej zadziała rozpuszczony w ciepłej, ale nie zbyt ciepłej wodzie (przy 40 st. C miód traci swoje prozdrowotne właściwości!). Można też przygotować na jego bazie ciepły napój, choćby z dodatkiem imbiru i cytryny, a więc kolejnych składników polecanych na wzmocnienie naszej odporności, a jednocześnie wyrazistych w smaku.
Składniki na 1 porcję:
- kawałek imbiru (długość ok. 4-5 cm i szerokość ok. 2 -3 cm),
- 2 duże łyżki miodu (lub więcej),
- sok z cytryny do smaku.
Sposób przygotowania:
Imbir obierz i pokrój w plasterki, następnie umieść w kubku i zalej wrzątkiem. Przykryj naczynie i odstaw, aby napar naciągnął i osiągnął temperaturę około 40 st. C. Kiedy temperatura jest odpowiednia, dodaj miód. Na koniec wciśnij sok z cytryny do smaku. Pij od razu, bo ten napój powinien być pity na ciepło.
Płynny czy skrystalizowany
Miód płynny, czyli tzw. potoka, jest gęstą cieczą, która z czasem ulega krystalizacji i jaśnieje. To naturalny proces, który nie ma wpływu ani na smakowe, ani prozdrowotne właściwości miodu.
Warto na co dzień zastąpić cukier miodem i używać go do potraw np. owsianki lub do osłodzenia herbaty czy kawy. Jeśli jednak mamy kłopot z otyłością lub podwyższony poziom glukozy we krwi, to pamiętajmy, że miód to także cukier i nie powinniśmy przesadzać z ilością tego smakołyku w diecie. 100 gramów miodu dostarcza organizmowi 319 kcal.
„Informacje zaprezentowane w niniejszym artykule zostały opracowane w oparciu o ogólnodostępną branżową wiedzę naukową”