Najczęstszą formą sezonowej alergii błony śluzowej nosa jest tzw. katar sienny. Okres jego występowania związany jest z kalendarzem pylenia traw, chwastów, zbóż, pleśni i drzew.
Przedwiośnie i wiosna w Polsce to czas największego pylenia leszczyny i olchy (od końca stycznia do marca) oraz topoli i brzozy (w kwietniu).
Objawy choroby pojawiają się zazwyczaj nagle pod postacią: napadów kichania, wodnistej wydzieliny z nosa, uczucia zatkania nosa, świądu nosa. Mogą im także towarzyszyć: zaburzenia węchu, łzawienie, świąd i przekrwienie spojówek, czasem ciemno podkrążone oczy.
Przebieg uczulenia na wszystkie drzewa wcześnie pylące jest zbliżony i na podstawie samych objawów klinicznych bardzo trudno jest ustalić, które z nich uczula. Jednym ze sposobów oznaczania substancji uczulających jest wykonanie testów skórnych. W Polsce za najważniejsze alergeny wczesnowiosennego okresu pylenia drzew liściastych uznawane są pyłki brzozy.
Osobliwością alergii na pyłek brzozy są liczne odczyny krzyżowe z innymi alergenami roślinnymi. Najczęstsze odczyny krzyżowe występują z alergenem jabłek. Reakcja alergiczna zachodzi tylko z surowymi jabłkami, ponieważ pod wpływem ciepła alergen jabłka się rozkłada.