– Pica to łacińska nazwa sroki, ptaka, o którym mówi się, że zje wszystko. Zespół Pica jest zaburzeniem psychicznym polegającym na spożywaniu substancji niejadalnych. By postawić rozpoznanie zespołu „spaczonego łaknienia” muszą być spełnione pewne warunki: zjadanie substancji niespożywczych (niejadalnych) musi być utrwalone lub powtarzać się co najmniej dwukrotnie w tygodniu, czas trwania zaburzenia wynosi co najmniej miesiąc, a dziecko nie przejawia żadnych innych zaburzeń psychicznych lub zaburzeń zachowania – wylicza dr n. o zdr. Mateusz Grajek z Wydziału Nauk o Zdrowiu w Bytomiu Śląskiego Uniwersytetu Medycznego. – Mówimy tu o dzieciach w wieku co najmniej dwóch lat. Poza tym zachowanie związane z jedzeniem nie jest częścią praktyki uznanej kulturowo – podkreśla ekspert. Dodać trzeba, że zespół sroki ma wiele obliczy. Kwalifikuje się je w zależności od tego, co najbardziej niejadalnego lub jeść dziecko dotknięte tą chorobą.
Może mieć więc aerofagię (połykanie powietrza), amylofagię (konsumpcję skrobi), kautopireiofagię (zjadanie wypalonych zapałek), koniofagię (konsumpcję kurzu), koprofagię (konsumpcję kału), emitofagię (konsumpcję wymiocin), geomelofagię (nienormalne zjadanie surowych ziemniaków), geofagię (zjadanie ziemi), hematofagię (wypijanie krwi), hialofagię (konsumpcja szkła), litofagię (zjadanie kamieni), autokanibalizm (zjadanie własnych części ciała), trichofagię (zjadanie włosów lub wełny), urofagię (wypijanie moczu), ksylofagię (konsumpcję drewna) oraz mukofagię (konsumpcję wydzielin z nosa).... Uff. Starczy tego, katalog obliczy zespołu spaczonego łkania jest jeszcze szerszy.
Czy choroba „przejdzie sama”? Owszem, przechodzi samoistnie, ale... Lekarze nie zalecają, by czekać na „samokoniec”, a wręcz odwrotnie: w leczeniu zespołu Pica konieczna jest szybka diagnostyka i szybkie postępowanie medyczne; w tym również interwencje chirurgiczne, gdyż spożywanie dziwnych substancji oraz przedmiotów może stanowić zagrożenie życia i zdrowia dla pacjenta. Współpraca pomiędzy specjalistami w tym psychiatry, chirurga, internisty, gastroenterologa jest konieczna, ponieważ pacjent przez swoje skłonności może nabawić się wrzodów żołądka,, niedrożności przewodu pokarmowego, infekcji, zatruć itd.
– Zespół Pica często łączy się również z innym zaburzeniem, hiperfagią, polifagią, czyli schorzeniem polegającym na nadmiernym, przekraczającym wszelkie normy łaknieniem. Prawdopodobnie najbardziej znanym przypadkiem zespołu połączonego z hiperfagią był przypadek Tarrare – osiemnastowiecznego żołnierza francuskiej armii i showmana, który podczas swoich występów potrafił zjadać ogromne ilości mięsa, według niektórych podań zjadał on koty i psy, a także niejadalne odpadki i ludzkie szczątki – opowiada dr Grajek. Zatem jeśli widzisz, że twoje lub czyjeś dziecko je własną kupkę niczym czekoladę, to nie jest to powód ani do złości, ani do śmiechu. Dziecko wcale nie jest, jak to się mówi, rozwydrzone, ale jest chore. ZESPÓŁ PICA, jedno z najdziwniejszych zburzeń odżywania. Jako zaburzenie zostało odkryte w XV wieku i diagnozowane jest na całym świecie. Może dotykać co czwartego szkraba.