Pies dla NIEWIDOMEGO? W tej materii jesteśmy w Europie na SZARYM KOŃCU

Całkowitą utratę widzenia ma ok. 41 tys. osób. – Pies pomaga mi w poruszaniu się, omijaniu przeszkód, znajdowaniu − przejść przez ulicę, drzwi, schodów (rozpoznaje schody w górę, w dół, schody ruchome). Pomaga mi wsiąść do autobusu czy metra, a tam wskazuje wolne miejsce lub takie, które jest dogodne do stania – zachwala swojego labradora, w portalu PZN Agnieszka Pelczarska. Nie każdy niewidomy może mieć psa przewodnika. Zgodnie z regulaminem PZN o przyznanie psa może obiegać się osoba całkowicie niewidoma, która ukończyła 16. rok. życia i jest sprawna ruchowo. Musi się samodzielnie poruszać z pomocą białej laski. Nie ma mowy, by mogła nadużywać alkoholu, o narkotykach już nie wspominając. I o tym, że lubi zwierzęta – również. Ostatni warunek do spełnienia przez kandydata: trzeba mieć odpowiednie mieszkanie i finanse, by zapewnić psu należytą opiekę.

Szkolenie psów przewodników trwa do 2 lat i kosztuje 20-30 tys. zł. Przeszkolony musi być także ten, którego pies będzie prowadził. W Polsce najczęściej przewodnikami są labradory i golden retrievery. Zastąpiły one popularne kiedyś, w charakterze przewodników dla niewidomych, owczarki niemieckie. Jak podaje Jolanta Kramarz, prezes fundacji „Vis Maior”, jednej z kilku zajmujących się szkoleniem psów dla niewidomych, w 2019 r. w Polsce na milion mieszkańców przypadało trzech psich przewodników. Średnia w Europie to 27, w Wielkiej Brytanii najwięcej, bo 74, w Czechach – 57, w Niemczech – 26. Możliwe, że nieco podgonimy do średniej europejskiej w 2023 r. W ramach rządowego programu „Dostępność plus” dla PZN i czterech fundacji prowadzących szkolenie psów przewodników przeznaczono 11,5 mln zł.