Prof. Grzegorz Gielerak o V fali epidemii. Realizuje się pozytywny scenariusz

„Obecnie do polskich szpitali, pomimo bardzo dużych wzrostów zakażeń Omikronem, trafia coraz mniej chorych z masywnym zapaleniem płuc. Realizuje się pozytywny scenariusz wychodzenia z epidemii i niebawem z powodzeniem będzie można traktować koronawirusa podobnie, jak inne, powszechnie znane wirusy, odpowiedzialne za występowanie sezonowych infekcji układu oddechowego” – mówił w wywiadzie dla PAP szef WIM. – Bardzo zasadne jest więc dziś pytanie: jacy pacjenci trafiają do naszych szpitali w tej fali zakażeń wywołanej głównie wariantem Omikron? Przede wszystkim nie trafiają już pacjenci z bardzo ciężkim zapaleniem płuc, a to była zmora poprzednich fal. Co więcej, większość z nich to chorzy, którzy trafiają do szpitala z powodu zaostrzenia chorób przewlekłych. To konsekwencja długu zdrowotnego, który narósł podczas epidemii. U tych pacjentów koronawirusa wykrywamy często przypadkiem – podczas rutynowo wykonywanych testów poprzedzających przyjęcie do szpitala. Zatem tak naprawdę, to nie zakażenie koronawirusem decyduje o ich hospitalizacji, a skutki zdrowotne będące efektem ograniczeń w dostępie do systemu ochrony zdrowia towarzyszących epidemii – wyjaśniał red. Tomaszowi Więcławskiemu prof. Gielerak.

W rozmowie z PAP pojawił się wątek dotąd mało, nawet w świecie medycznym, przedstawiany. Chodzi mianowicie m.in. o klasyfikację zgonów w czasie epidemii. Czy pacjent, który miał ciężki przebieg grypy i był zarażony koronawirusem, a zmarł był, to umarł na grypę czy COVID-19? W tym względzie gen. Gielerak prezentuje, godny dyskusji, pogląd. – Jakkolwiek myśląc poważnie i odpowiedzialnie o przyszłości już dziś należy rozpocząć wycofywanie się z poprzednich kategoryzacji zdrowia publicznego, w tym zgonów z powodu zapalenia płuc i grypy lub zapalenia płuc, grypy i COVID-19, i skupić na nowej kategorii: łącznym ryzyku wszystkich infekcji wirusowych układu oddechowego z wyznaczeniem szczytowego progu ryzyka kumulacji ww. chorób w jednostce czasu np. tygodniu. Określenia punktów odniesienia – w postaci liczby zgonów, hospitalizacji – dla nałożenia lub złagodzenia ograniczeń dotyczących zdrowia publicznego, życia społecznego i gospodarczego…

Szef WIM w epidemicznej przeszłości prezentował poglądy nie zawsze po tzw. linii z oficjalną polityką przeciwepidemiczną rządu i większości jego doradców. W czerwcu 2021 r. w „Ekspresie Biedrzyckiej” przyznał, że jest zaniepokojony wprowadzaniem unijnych certyfikatów zdrowotnych, potocznie zwanych paszportami covidowymi. Wówczas przyznał, że w jego założeniach jest jedno niepokojące… „Oczywiście, że osoby zaszczepione powinny mieć większe przywileje. Natomiast kwestia, co znaczy większe przywileje, żebyśmy nie wprowadzali kwestii określanej jako segregacja pomiędzy szczepionymi i tymi, którzy zaszczepieni nie są…”. Jeszcze bardziej, dla części środowiska medycznego, mogła być (i jak wieść gminna niesie – była) opinia generała-profesora w kwestii szczepienia dzieci w wieku 12-15 lat.. W tym samym programie powiedział, co było szeroko cytowane w mediach (w tym również tych, które nie pochwalają rządowej polityki przeciwepidemicznej|): „Czy dzieci koniecznie trzeba szczepić? Uważam, że w tej kwestii należy być powściągliwym, ta decyzja powinna należeć wyłącznie do rodziców” zaznaczając, że nie będzie apelował do rodziców, by szczepili swe pociechy”. Dodać do tego październikowy raport Instytut Jagiellońskiego (w jednej trzeciej był jego autorem) „Jak przygotować polską ochronę zdrowia na kolejne epidemie?”, który bardzo nie spodobał się ministrowi zdrowia Adamowi Niedzielskiemu.