Zwyrodniała plamka żółta - jak ją leczyć

Powodem schorzenia może być predyspozycja dziedziczna, ale dokładna jego przyczyna wciąż nie jest znana. Najbardziej charakterystycznym objawem AMD jest zniekształcenie widzianego obrazu i krzywienie linii, np. framug. Pacjenci uskarżają się na na utratę ostrości wzroku, nie dostrzegają kontrastów, mają problemy z czytaniem, pisaniem, rozpoznawaniem twarzy i przedmiotów. W najbardziej zaawansowanym stadium choroby w centralnym polu widzenia pojawia się ciemna plama. Choroba rozwija się bezboleśnie i powoli.

Istnieją dwie postaci choroby. Najczęstsza to wysiękowe (mokre) zwyrodnienie plamki żółtej, polegające na upośledzeniu przepływu krwi do plamki i przeciekaniu krwi z naczyń. Druga postać to zwyrodnienie zanikowe (suche), które powodują zaburzenia komórek barwnikowych w okolicy plamki, bez pojawiania się krwawień, występujących w postaci mokrej.

Schorzenie jest łatwe do rozpoznania przez okulistę, można też samemu spróbować je zdiagnozować, posługując się tzw. siatką Amslera. Uwaga, nawet jeśli masz prawidłowy wzrok, kontrolując go za pomocą tej siatki, możesz we wczesnym stadium wykryć wczesne objawy upośledzenia.

Ryzyko AMD można zmniejszyć, stosując dietę bogatą w kwasy omega-3 (ryby), warzywa i owoce, za to uboższą w nasycone kwasy tłuszczowe (tłuste mięsa). Okuliści ponadto zwracają uwagę na konieczność noszenia przyciemnionych okularów w słoneczne dni.

W leczeniu zwyrodniałej plamki stosuje się m.in. laser, który umożliwia zamykanie nowo tworzonych nieprawidłowych naczyń krwionośnych (fotokoagulacja laserowa).

Nie istnieją żadne alternatywne metody leczenia, które mogłyby przywrócić prawidłowe widzenie. Niektóre badania pokazują jednak, że cynk może spowolnić lub nawet zapobiec chorobie. Podobnie ma działać witamina C.